Yaralarla uyanacağımızı bilmiyorduk. Sevgilerin insanlara neler yaptırabileceğini, nice yıkımların altında da hiç beklenmedik sevgilerin yatabileceğini... Mutlulukları bir hiç uğruna kaybettiğimizi öğrendiğimizde suçlunun ve masumun kim olduğunu düşünecektik. Aslında hepsi sevgide buluşuyordu; mutluluk da, mutsuzluk da, suçluluk da, masumiyet de... O zaman kime kızacaktık?