Alper
@Alpert_17
Mersin üniversitesi
Öğrenci
Önlisans
Çanakkale/Biga
Çanakkale/Biga, 27 Kasım
266 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok."
Peki gerçekten inanıyorlar mı?
"İnsanlar olmayacak masallar anlatıp çocukların her şeye inanacağını zannediyorlar."
"yaşamak için fazlasıyla yaşlanmış gibiler, her şeyden bıkmışlar sanki..."
Okur Takip Önerileri
Hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına uğramıyorum.
"N'oldu, Zezé?"
"Hiç. Şarkı söylüyordum."
"Şarkı mı?"
"Evet."
"Demek ki kulaklarım sağır olmuş."
Acaba insanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor olabilir miydi?
Masanın yanındaki aynaya takıldı gözü. Orada zavallılığını gördü, ‘büyük ve güzel’ şeylerin yokluğunu gördü yüzünde.
Ben yalnızlığı istemekle suçlanıp yalnızlığa mahkûm edildim.
Büyümek, yalnız tutunanlara gerekli.
Herkesin istediği gibi yaşadığı uzak bir ülkenin özlemini duyuyorum.
Ölmüşlerin kavgasını neden yeni doğacak olanlar sürdürmek zorunda.
Hem hiçbir yerde mutlu değilim, hem her yerde mutluyum. Hiçbir şey arzulamıyor, hiçbir şey istemiyorum.
Ya akılları başlarında değilken ya da akıllarını kaybettikten sonra mı mutlu olmaktır insanların yazgısı!
O kadar çok şeye sahibim, ama ona olan duygularım her şeyi yutuyor; o kadar çok şeye sahibim, ama o olmayınca benim için her şey değersiz.
Ah, benim bildiklerimi herkes bilebilir - bana özgü olansa yalnızca yüreğim.