Çocuğun üstüne eve bir kardeş geldiği zaman stres artar. Artik ilgi ve sevgi icin rekabet etmek zorundadır. Yeni gelen kardeşe kıskançlığını, yeniden bebeklik dönemine dönerek gösterir. Belki altını ıslatmaya, biberon istemeye baslar. Tahtı elinden alındığı için öfkelidir. Büyümemeli ve ve hep bebek kalmalıdır ki o da minik kardeşi gibi ilgi görsün. Bu cocuk büyüdüğünde de el bebek gül bebek partneri tarafından "bakılmak" ister. Partnerinin ideal ebeveyn konumuna geçmesini ister. Partner onu mutlu etmekten sorumlu kişidir. Kendisi de dünyanın merkezidir. İste bağımlı ilişkilerin temeli.
Evreni, tanrıyı tanımak kendini tanımaktan geçiyor.
Freud, "Din, çocukluk nevrozudur." der.
Semavi dinlerin Tanrı anlayışında, bazen kızan ve cezalandıran, bazen şefkat gösteren ve koruyan, herşeye gücü yeten ana/baba kavramı vardır.