Ve sen, tutkunu olduğum aşk yüzünden beni bu kadar kınayan dostum! Beni biraz mazur tut, ne olursun!
Çünkü kendi üzerimde egemen olan ben, kendim değilim; ve bedenim ve tüm gücüm bu dertlerin altındadır.
Onu sevmek! Geceleyin onu düşünmek! Ruhumu alt-üst ediyor, bedenimi tutuşturuyor! Gece gibi siyah, uzun, gür saçlarını, sabahın muştucusu şafağı andırır alnını düşlüyorum!
Yola çık, dostum! Her şeyi bırak ve yola çık! Terk ettiğin dostlar yerine pekâlâ başkalarını bulursun! Git! Evden çık ve çadırı kur! Çadırda yat, kalk! Yaşamın zevkleri, orada, sadece oradadır!