" Ben bilmek istiyorum hayat, gerçekten bir avuç yerde durmadan dönüp durmak mı, sonra da yaşlanıp ölüp gitmek mi yoksa bu dünyada başka türlü yaşamakta mümkün mü?"
Küçük Kara Balık
Şu benzetme hoşuma gider: "Her çocuğun içinde, sevgiyle doldurulması gereken bir 'duygu deposu' vardır. Çocuk gerçekten sevildiğinde, doğal ve olması gerektiği gibi gelişir. Sevgi deposu boş kaldığında, çocuk yanlış davranışlara yönelir. Çocukların yaramazlıkları genellikle bu sevgi deposundaki boşluktan kaynaklanır."
* 
Beş Sevgi Dili *
Aslında kayıplar hep oradalar, her zaman hayatımızın içindeler. kaybettiğimiz şeylerin, aslında gerçekten kaybolmadığını eninde sonunda görüyoruz. bu gördüğümüzle baş edemezsek, kayıplardan açılan boşluğu doldurmak için çabaladığımız ne varsa yıkıp geçiyoruz. baş edebilirsek de, kaybımıza bir yer açıp, onun yerini doldurmaya çalışmadan, hayatımızı üzerine inşa etmeye devam ediyoruz.
Okur Takip Önerileri
“Bir çocuğun eğitimi doğumundan yirmi yıl önce, ebeveynlerinin eğitimi ile başlar.”
"Hayatına yeni anlar/anılar eklemeli insan, çünkü bunu insan önce kendi mutluluğu için istemeli . Girdiğimiz kapılarda kendine bile sırtını dönecek kadar, bir vazgeçiş, bir isteksizlik, bir "yerinde saymak" varsa; hiç beklemeden, girdiğimiz kapılardan çıkıp gitmeliyiz... "
“Bazen birbirimizi anlamanın bütün fırsatlarını” diye söze girdi beyaz saçlı adam, “sadece birbirimize anlattıklarımıza dikkat kesilerek kaçırıyoruz ” diye getirdi sonra devamını...
Gökhan Özcan
" Çocukluk fotoğrafları nasıl da dokunuyor insanın içine.
Çocukluk...
Ufukta artık dumanı bile görünmez hale gelmiş çok uzak bir gemi... Güvertesinde hiç yorulmadan neşeyle koşup oynadığımız... Büyümek o limanda kalakalmak, o gemi gözden kayboluncaya kadar ardından bakmak gibi... sonra yavaş yavaş sönüyor içimizde bütün gemi ihtimalleri... Bir tek her yeri saran maviliğiyle o kocaman deniz kalıyor geriye... Ve dilerseniz eğer limanın ucuna doğru usul usul yürüyüp uzun uzun düşünmek elinizde, o uzak gemileri... "
"Zamanla bir şey söylemez artık kırılmak bile
sonra başka bir başlangıcın kapısında
aynı korkularla kalakalırız
daha önce de söylemiştim:
kimse yoktur kimsenin kimsesizliğine
her şiirin gizi başka bir şiirle
kendini açıklar
demiştim ya, hep böyle oldu bende
böyle katlandım kimsesizliğe
o birini ararken bile biliyordum
hiç kimse hiç kimse hiç kimse"
Murathan Mungan
" Eski hikayeleri silip yenisini yazmaya çalışıyoruz ; güzel günler yakındadır umudu ile.
Kimimiz kitaplara tutunuyoruz, kimimiz şarkılara , resimlere..."
''...Onlar hesabına üzülüyordum. yorulmuştum da adam olmadığı için, insanlığa vekalet ediyordum...,,
Oğuz Atay