Aynur Gürmanlar
@Aynur830
Be the change you desire to see..!
Akademisyen
Doctorate
Paris
Karadeniz, 1 Ocak 1983
36 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Yalnızlığım Yaşamak zorunda olduğum en güzel beraberliğimsin
Tanrı yalnızdır, fakat şeytan yalnız olmaktan çok uzaktır; birçok arkadaşı vardır, bir lejyondur…
Hayatımda hiç yalnızlık kadar cana yakın bir dost bilmedim…
Sayfa 18Kitabı okuyor
Mesele kalbe dokunabilmek…
Bir insanın değeri derisinde değildir ki ona dokunalım…
Sayfa 17Kitabı okuyor
En Büyük Hazine
Düşünen ve çalışan bir insan her zaman yalnızdır, bırakın istediği yerde kalsın...
Yalnızlık, kişiyle arkadaşlarının arasına giren millerle ölçülmez…
Sayfa 16Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Ya Şafi...
Ya Rab, senden başka sığınağımız yoktur. Şu an hastanelerde veya evlerinde senden şifa bekleyen kullarına, Şafi isminin hatırına şifa eyle ve dertlilere deva gönder Allah’ım. Amin!
Hayırlı Cumalar
Ya Rab…🙏
Vazgeçmem gereken yerde vazgeçme azmi ver; ayrılmam gereken yerde ardıma baktırma. Devam etmem gerekiyorsa zahmeti al benden, zoru kolay ve kullukta beni daim kıl, rahmetinden mahrum bırakma… Amin…🌹
Uzun Yağmurlardan Sonra Beni Unutma
youtu.be/x66_O8ks1fc?si=...
Sen yağmurlu günlere yakışırsın…💙
Yollar çeker uzak dağlar çeker uzak evler
Islanan yapraklar gibi yüzün ışır
Işırsa beni unutma… 
Gülten Akın
Alır yürür sıcak mavisi gökyüzünün
Kuşlar döner uzun yağmurlardan sonra bir gün
Bir yer sızlar yanar içinde büsbütün
Her şeye rağmen ellerin üşür
Üşürse beni unutma
Yeni dostlar yeni rüzgârlar gelir geçer
Yosun muydum kaya mıydım nasıl unuttular
Kahredersin başın önüne düşer
Düşerse beni unutma
Seslendiren: Mehmet Kemal
23 Nisan Çocuk Bayramı kutlu olsun...
Küçük şeylerle mutlu olmayı öğrettiler bize.
Ne her gördüğümüzü isterdik,
ne de her istediğimiz olurdu.
Ama öyle bunalımlara depresyonlara girip çıkmazdık.
Ertesi gün unuturduk.
Bir giydiğini bir daha giymemek,
önüne konan yemeği beğenmemek ne haddimize.
Bunları sorgulayacak kadar zengin değildik.
Hani bir kıyafetin miras gibi büyükten
küçük
Çöp kamyonu kanunu...
Bir gün bir taksiye atladım ve havaalanından hareket ettik. Sağ şeritte yol alırken siyah bir araba park ettiği yerden aniden yola, önümüze çıktı. Taksi şoförü sert bir şekilde frene bastı, kaydı ve diğer arabaya çarpmaktan milim farkla kurtuldu.
Diğer arabanın sürücüsü camdan başını çıkartıp bağırmaya ve küfretmeye başladı.
Taksi şoförü ona gülümsedi ve içten bir şekilde el salladı… Ve gerçekten çok arkadaşçaydı.
Sordum, ‘Neden bunu yaptınız? Adam neredeyse arabanızı mahvedip ikimizi de hastaneye gönderecekti.’ Taksi şoförü bana, şimdi ‘Çöp Kamyonu Kanunu’ dediğim şeyi öğretti.
Şoför pek çok insanın çöp kamyonu gibi olduğunu açıkladı.
‘Her tarafta çöp dolu olarak dolaşıyorlar; kızgınlık, öfke ve hayal kırıklığı dolular. Çöpleri biriktikçe onu bırakacak bir yere ihtiyaç duyuyorlar ve bazen sizin üzerinize bırakabilirler. Kişisel almayın. Sadece gülümseyin. Onlar için iyi şeyler temenni edin ve yolunuza devam edin. Onların çöpünü alıp iş yerinize, evinize veya sokaktaki diğer insanlara dağıtmayın.’
İşin ana fikri şu ki; başarılı insanlar çöp kamyonlarının günlerini mahvetmesine ve ellerine geçirmesine izin vermezler.
Hayat sabahları pişmanlıklarla uyanmak için çok kısa, dolayısıyla; ‘Size iyi davranan insanları sevin, iyi davranmayanlar için dua edin.”
Hiç bir kemik kırığı haddinden fazla kendine güvenme yanılgısının neden olduğu kadar acı veremez...
Sayfa 321Kitabı okuyor
Yanlış sorular sorarsan yanlış yanıtlar alırsın…
İki yanıtım var. Birincisi ben böyleyim işte. İkincisi de bu sizi hiç ama hiç ilgilendirmez!
Herkes bir alem...
Ah, herkes nasıl bir cihan ... Kimse yok, kimse yok ki... Dostlar mi…?
Duygularına, çıkarlarına uyduğun kadar...
Kendinide bir şey zannedenlere kısa bir not
Zaten hayatımız tamamen zannetmekten ibaret değil midir? Dünyada ne hakkında emin olabiliriz? Kendimizi sağlıklı zannederiz, bir gün, senelerden beri müthiş bir illete tutulduğumuzu öğreniriz. Mesuduz zannederiz, saadetimizin rüya olduğunu, aldandığımızı öğreniriz. Geleceğimizi güvende zannederiz, o anda mahvoluruz, harap oluruz... Dostlarımızı sadık zannederiz.. Velhasıl hep zannederiz,sadece zannederiz. Zaten bütün insanların hayatı yalnızca zannetmek üzerine kurulmuş değil midir? İnsanların asırlarca devam eden zanlarla neler çektiğini tarih bize ispat etmez mi?
Lüksler hiç ilgimi çekmedi. Ben basit şeyleri seviyorum; kitapları, yalnız kalmayı, ya da beni anlayan biriyle olmayı...
Daphne du Maurier
Aşk olsun...
Aşk imiş her ne var âlemde
İlim bir kıyl ü kâl imiş ancak…
Dünyada her şey aşktan ibaretmiş;
bilim ise yalnızca kuru bir dedikodu...
Fuzulî
Sayfa 729
