Ben ilk adımı attığımda ikinci adımı da düşünürüm. Başka türlüsü elimden gelmez. Ben ilk adımı attığımda, onuncu, yüzüncü, bininci adımı da bilirim. Zaten birkaç adım sonra sen sen değilsindir. Adımları atan sen değilsindir. Tetiği çeken sen değilsindir. Ama göz sen istesen de istemesen de, yolları, dönemeçleri, yarları, dorukları görür ve böylece belleğine geçirir. Hayat dediğin de bundan başka nedir ki?