"Bak Eva, ümit etmek garip bir şeydir, bambaşka bir şeydir. İnsan bir sabah vakti yol boyunca yürüyüp sevdiği kimseye o yolda rastlayacağínı ümit edebilir. Ona rastlar mı?Hayır. Neden rastlamaz? Çünkü sevilen kimse o sabah ya bir işle meşguldür yahut da başka bir yerdedir. Ben dağlarda yaşlı ve kör bir Laponla tanıştīm. Elli yaşından beri gözleri hiç görmüyordu, yetmişini aşmıştı. Ama o, zaman geçtikçe daha iyi görduğünü sanıyor, fikrince görmesi muntazam bir şekilde düzeliyordu. Bir aksilik olmazsa birkaç sene içinde güneşi görebileceğini umuyordu. Saçları henüz siyahtı, ama gözleri bembeyaz."