En zeki insanlar bile arada sırada çok budalaca ve gülünç, mantıksızca davranış biçimleri gösterirler. Örneğin bir uzaktan kumandaya sahip olan herkes, pil zayıfladıkça düğmelere daha sert basmak gibi
iflah olmaz bir alışkanlığa sahiptir. Sanki pildeki enerjiyi limon sıkar gibi sıkmak mümkünmüş gibi.
Aklımın başında olmadığını biliyordum. Başka bir galaksiye kaçmak, transfer olmak, ışınlanmak istiyordum. Her şeyi itiraf etmek; suçluluğumu, hatalarımı ve öfkemi başka birine aktarmak istiyordum. İçimde bir canavar vardı; kaburga kemiklerimin iç tarafını tırmaladığını hissedebiliyordum. O anıları kafamdan atsam bile hep benimle kalacak ve beni lekelemeye devam edeceklerdi.
Kötülük ölmüyor. Asla ölmüyor. Sadece yeni bir yüze, yeni bir isme bürünüyor.
Bize sadece bir kez dokunması, bir daha çarpılmaya karşı bağışıklığımız olduğu anlamına gelmiyor.
Yıldırım da aynı yere iki kere düşebilir.
Okur Takip Önerileri
Artık ne mutlu ne de mutsuzum.
Her şey geçip gidiyor.
Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran sözde "insan" dünyasında tek gerçek şey bu.
Her şey geçip gidiyor.
Sayfa 111Kitabı okudu
Ölmek istiyorum. Şimdi her zamankinden daha çok istiyorum. Artık dönüş yok.
Yapabileceğim bir şey yok. Hiçbir şey yardımcı olamaz. Utançlarımın üstüne daha fazla utanç ekleyebilirim sadece. Bisiklete binme ve orman şelaleleri hayali bana göre değil. Bana düşen, her zamankinden daha şiddetli ıstırap çekmek için bir pis, aşağılık suçu diğerinin üstüne koymak.
Ölmek istiyorum. Ölmek zorundayım. Hayatın kendisi tüm suçların kaynağı.
Sayfa 107Kitabı okudu
Mutsuzluk.
Bu dünyada bir çok mutsuz insan... hayır, bu dünya mutsuz insanlarla dolu desem abartmış olmam herhalde.
Sayfa 103Kitabı okudu
"Kötülükle suç farklı şeyler mi yani?"
"Evet, farklı olduklarını düşünüyorum. Erdem ve kötülük dediğimiz şeyler insan ürünü. İnsanın keyfi olarak uydurduğu ahlaki kavramlar."
Sayfa 94Kitabı okudu
Ah, insanlar birbirleri hakkında en temel şeyleri bile bilmiyorlar.
Birbirlerini zerre anlamadan en iyi arkadaş olduklarını sanıyorlar. Yaptıkları hatayı asla anlamadan sürdürüyorlar yaşamlarını ve aralarından biri ölünce ardından konuşma yaparken ağlıyorlar.
Sayfa 77Kitabı okudu
Gerçek korkak mutluluktan bile korkar.
"Parya" diye bir kelime vardır. İnsan toplumunda bu kelime başarısızları, ezikleri, ahlaksızları belirtmek için kullanılır.
Ben doğduğumdan beri kendimi bir parya gibi hissettim ve toplumun da böyle damgalanmaya layık gördüğü biriyle tanıştığımda her zaman derin bir şefkat duygusu hissederdim.
Sayfa 43Kitabı okudu
İnsanlara karşı her zaman korku dolu bir ürperme hissettiğim ve insan gibi konuşma, insan gibi davranma yeteneğime hiçbir şekilde güvenmediğim için tüm korku ve endişelerimi toplayıp göğsümün derinliklerinde bir kutuya sakladım.
Sayfa 16Kitabı okudu
Uzun sözün kısası, acıya dayanmaya, mantıksal olarak umut yokken, umut beslememe yardımcı olacam tüm yolları denemeye devam ediyordum...
Sayfa 43Kitabı okudu
Biri beni eleştirirse, ilk düşüncem karşımdakinin tamamen ve bütünüyle haklı olması gerektiğiydi, çok büyük bir hata yapmış olmalıydım, her şey bu kadar basitti işte.
Sayfa 15Kitabı okudu
Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeri de çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum, bir ipte yürüyordum, ter içindeydim, onları eğlendirdikçe felaket ihtimali her an yaklaşıyordu.
Sayfa 15Kitabı okudu