Merve Cura
@BaykushMc
Pişman olmak için geçti ve yaşamak için sevmekti hakikât.
Türk Dili ve Edebiyatı Lisans/Pedagojik Formasyon
Akşehir/Çumra/Aksaray
16 Aralık 1996
412 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hep eksik hissedeceksin çünkü kendini tanımıyorsun, eksik hissedeceksin çünkü ne istediğini bilmiyorsun. Eksikliğin bunların hepsini bulmakla da tamamlanamayacak. Kendini bulsan da eksik olacaksın bilsen de çünkü sevmiyorsun. Eksikliğin temel sebebi sevgisizlik, eksikliğin tamamı ise sevememektir.
Görüntü dünyasının çirkinleştirdiği ruhların içinde eksik hissediyorsanız ya da bunalmış sizin hâlâ bir ruhunuz var demektir.
Okur Takip Önerileri
İnancın bilinmez bir sınırı vardır ve bu seni daha fazla inandırır.
Konuşmaya gerek yok anlatmak için, suskunluğun da bir dili var.
Susmayı öğrendim gözleri konuşanın yanında. Gözlerinin söz olduğunu, kalbinde muhabbet taşıyanda gördüm. İnanılmaza inandım, inanılmazı arar gönlüm. Meğer insan bilmediğini severmiş. Bilmediği insanın asıl kaderiymiş. İnsanın sözü mühürmüş; güzel konuştuğu sevgi konuşamadığı zehirmiş. İnsanın zehrini okuduğumda anladım. Sevgiymiş Ademi yaratan, Ademi Adem yapan eksikliğiymiş. Eksik olduğumu seni gördüğümde anladım.
Gözdür muhabbetin dili, Hakk'ın nişanesi oradadır. Ne zaman bir nişan görsem gönüldür gördüğüm. Gördüğüm göz ise kördüğüm... Hakk'ı ararım sanırsın, Hak'tır bulan seni. Bulduğu, gördüğü muhabbetidir işin özü. Ne zaman bir ben görsem sıkılırım. Ne zaman bir sen görsem açılırım, ne zaman onu görsem şaşırırım. Şaşırmaktır yaşam payı, insanın dünya payı. Sahi muhabbetin özünde Hak yoksa sen var mısın ki?
Elimden geldiğince hayatımı üç temel üzerine kurmaya çalıştım. Sevgi, inanç ve adalet... Bunlardan biri eksik olursa diğerini daha fazla yapmaya çalıştım. Muhakkak dikkat ettim. Eğer ki biri gerçekten eksik olursa ben benden uzaklaşmışımdır. Muhtemelen yanlış düşünce üzerinde ve kızgınımdır. İllaki bakış açısı değişebilir ve gelişebilir ama bu temel düşünceler eksilirse insan hayatından çok şey kaybetmiş olur. En iyi yöntem budur ki sevgine, inancına ve adaletine uymayan kimselerden uzak durmak.🦉
Gerçekten ne için yaşar insan? Bu dokunulmaz kalabalığın havası nereden? Bir göze, bir gülüşe, samimiyete özlem duyar mı insan? Şehirler dolusu insan, tepkisizlik ve daha nice duygu yoksunluğu. Neye sarılır insan, umudun karanlık boşluğuna mı? Gelip geçerken bile yabancılığın hissiz kokusu... Sahi neden yaşar insan, bedenin yokluğunda. Ya ruh, ruhum belirsizliğin aynasında.🦉
Sen neysen ben biraz fazlasıyım... İnsan bu düşünce etrafında şekilleniyor. Sığ ve duygusuz. Herkesin kendi yolunda verdiği çabanın derecesi bir diğeriyle ölçülemez. Görünene ait olan hiçbir şeyin benim için bir değeri yok. Samimi olmayan bir şeyin de arkasından gitmem. Hayatın üç temel ayağı sevgi, samimiyet ve saflıktır. Saflıktan kasıt berraklıktır. Bu öze sahip olmayan bir kimse sadece vardır. Bu öze sahip olan kimse ise nefes alıyordur.
Nasıl biliyor musun her şey tamam ve tek eksikliğimmiş aynam...
Kimseyi kendini kaybedecek kadar önemsemeyeceksin. Sonra kaybolmuş olduğun yerleri unutursun, dağılmış olan parçalarını aramak zorunda kalırsın. Zorunda kalacağın kimseyi sevmemelisin mesela sonra onun merhameti kadar sevilir, merhametsizliği kadar sevgisiz kalırsın. Sonra kimse ama kimse hiçbir şeyden emin olmamalı, insan en çok emin olduğu şeyden hataya düşer. Emin olmak yanıltır, sevmek yüceltir. İnsan sebepsiz sevmeli çünkü samimiyet insana verilmiş en önemli histir.
İnsan biraz topraktan, biraz sudan, biraz ateşten, biraz da havadan olmalı. İnsan gönülden, hâl ehli olmalı. Nice zamanlar, nice insanlar geçti şehirlerden. Öyle yükseklerden öyle alçaklardan... İnsanların dereceleri kalplerinden, muhabbetlerinden. Ben insanı gözlerinden, ben insanı sözlerinden ben insanı özünden...
Her şeyin farkında olmak ve hiçbir şeyi görmemek. Nasıl bir anlayış bir biçimi ki inadına inatla görmemek... Zamanla anladım ki ne kadar anlatmaya çalışsam da kendimi ancak anladığı kadar varım. Ya da anlamak istediği kadarım. Ne var ki ben artık anlatmaya çalışmaktan vazgeçtim. Güzel bir duygu veya inanışta suçluluk yoktur. İnsanın anlayışında var bir eksiklik. Öyle ki tamamlamak da bana kalmadı. Zamanı gelince her şey kaybolup unutulacak, yavaş yavaş eksiliyorum...🦉
Zamanın içine saklanmış bir kader vardır. Ne kadar zaman geçerse geçsin saklanmış olan şey, er ya da geç ortaya çıkar. Ortaya çıkmak için sadece zamanını bekler. Bir de zamansızlık vardır, zamana sığmaz o ani ve belirsizdir; aklın sınırlarıyla oynar. O şey kaderin üzerinde başka bir kader ve başka bir bekleyiştir...🦉