Beghei
@Beghei
ABD Knowville - Tennessee
34 okur puanı
Haziran 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Ne şehri hissediyordum , ne de sokağı, ne sokağın adını, ne de kendi adımı, sadece burada yabancı olduğumu hissediyordum.
80 syf.
·
Puan vermedi
·
3 saatte okudu
Okur Takip Önerileri
“Bana söğütleri hatırlatıyorsun,” dedi rahatça. “Güçlü, iyi kök salmış ve gizli. Fırtınada kolayca bükülüyorsun, ama asla istediğinden daha fazla değil.”
Bir darbeden sakınırcasına ellerimi kaldırdım. “Bırak şu tatlı sözleri,” diye itiraz ettim. “Beni bükmeye çalışıyorsun, ama işe yaramayacak. İltifatların bana rüzgâr gibi gelir!”
Tiradımın bittiğinden emin olmak ister gibi bir süre beni izledi. “Tüm ağaçlar içinde,” dedi zarif ağzını bir tebessümle kıvırarak, “rüzgâra en çok boyun eğen söğüttür.”
Bir zamanlar güzel olduğunu bilmek seni her zamankinden daha çirkin kılıyor.
“‘Bahar aylarında her şey hayat doludur. Yazlarıysa çok güçlüdür ve sonuna kadar direnir. Sonbahar...’” Ağaçlardan dökülen yapraklara doğru baktı. “‘Sonbahar tam zamanıdır. Sonbaharda her şey yorgundur ve ölmeye hazırdır.’”
Sayfa 55Kitabı okudu
Olaylar olması gerektiği gibi olur, kendi kurallarımızı dünyaya dayatmak ya da dünyadan bunlara uymasını beklemek sonu hüsrana giden en garantili yoludur.
Sayfa 28Kitabı okudu
Bence tüm çocukların tırmanmak için kendi tepeleri olmalı. Ve bence tüm çocukların gökyüzünde sadece kendilerine ait bir yıldızları olmalı. Ve bence tüm çocukların kendilerine ait bir ağaçları da olmalı. Bence böyle olmalı…
