Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
BetülD.
BetülD.
@Betul_D
87 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Hayatımın en yoğun döneminde bambaşka bir ülkenin bambaşka bir zamanında bir ailenin yaşantılarını okumak çok sakinleştiriciydi. Hikaye içinde olaylar çok güzel yansıtılmıştı ancak bunlar dışında benim için bir şeyler eksikti. Eğer sizi eski zamanlara götürecek, daha gündelik bir hayatı ele alan bir kitap arıyorsanız aradığınız kitap budur diyebilirim. Uzun sürmesinin ve bende tesirinin az olmasının sebebi sanırım yalnızca benim için yanlış zaman olmasıydı.
Hepinize iyi okumalar dilerim, bir sonraki kitaplarda görüşmek üzere..
7'den 70'e insanların kafasında bir yer edinebilmis Frankenstein klasiğini geç de okumuş olmak benim için güzel bir deneyimdi. Baştaki çevirmen notunun yol göstericiliğiyle(Yiğit Yavuz'un kalemini çok beğendiğimi söylemeden geçmeyeyim.) Frankenstein isimli bilim adamımızın ve yarattığı 'iblisin' düşünce sistemini yazarımız çok iyi yansıtmış. Beni çok etkileyen kısımlar oldu. Özellikle "Adem'in olmam gerekirken düşmüş melek oldum." Frankenstein'in yarattığı canlıyı gördüğü ilk andan itibaren lanetlemesi, ondan nefret etmesi gerçekten çok ilginç. Yiğit Yavuz'un da dediği gibi başta bir bebek gibi masum ve umut doluyken insanların kendisine sırt çevirmesi onların kendisine gösterdiği korku, dehşet duyguları bir süre sonra o masumluğu götürüyor ve bir korku ürününe dönüşüyor. Onu suçlayabilmek bir yerde imkânsızlaşıyor. Çoğu suçun knedisini dünyaya getirip dünyaya kontrolsüzce salan Victor'da olduğunu düşünüyorum. Ona en başta şefkat verseydi bunların hiçbiri yaşanmayabilirdi. Ben iyi bir okuma döneminde değilken okudum ve ona rağmen hiç sıkmadı. Genel akış çok iyiydi. Bence kesinlikle okunması gereken bir klasik.
Frankenstein Ya Da Modern PrometheusMary Shelley · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202014bin okunma
Öncelikle başta adamın çağ öncesi ana kuzusu tavırları beni tilt etti. Sanki her şey kötü bir eşek şakası gibiydi. Kızın her şeyi Instagrama sahte bir şekilde amaçsızca paylaşması, adamın annesinin düğünün her adımına karışmasına, kıza söylenen travmatik sözlerine ne olursa olsun kayıtsız kalması ve üstelik haklı olsa bile kızın kendisinin bile adamın tarafını tutmak için adam ne zaman hata yapsa kendi kendine gaslighting yapması BENİ ÇILDIRTTI ve bu davranışı hiç çözümlenmedi. Adam normal şeyler yapmadı ve bu şeyler kuru bir özürle bu kapandı gitti. Adamın annesine olan tavırlarının sonradan bu kadar değişmesi bana normal de gelmiyor. Bu kitap gerçekte olsa adam asla değişmezdi. Kitabın genel olarak gidişatı akıcıydı ama çok fazla eksik var, bu nedenle kitaba puanım 6/10
Okur Takip Önerileri
SPOİLER İÇERİR!
Öncelikle kitaba çok olmasa da umutla başladığımı bildirmek istiyorum. Sahra'nın Ahmet'e olan aşkı bana o kadar tatlı geldi ki... Ama Sahra saçma bir şekilde aşkını kalbinde saklamaya karar veriyor ki bilmiyorum kendini onun imkansızlığına adamış resmen. Kelebek karakterini başında Sahra'yla çok yakistirmistim ve açıkçası Emir olduğunu düşünüyordum. Emir karakterini hiç sevemedim. Kızın klasik watty uwusu hareketleri içimi şişirdi. Emir kızı sürekli sevdiğini söylüyordu ama bir bakıyorsun 2 kızı yatağına atmış. Karakterin Ahmet'i bu kadar sevdiğini iddia edip hem de Emir'e karşı bu kadar tepkisiz kalması beni çıldırttı. Ben başından sonuna kadar Ahmet'le olmasını istedim. Evet bazen aşırı saçma kıskançlığı oluyordu ama en azından düzgün bir kişiliğe sahip yani Emir'de hiçbir özellik yok. Kitap boyu kızın Emir'e hayır diyemeyişi, Kenan'ın davranışlarının sebebini anlamamış olması beni her saniye öldürdü. Bu arada yazarın kelebek karakterini neden Emir için Sahra'nın yanına gelen biri haline getirdigini anlamadım. Gayet Sahra'yı tanımadan ona aşık olmuştu. Mektuplarında çok net bir şekilde görünüyordu. Ama Emir'i duyduktan sonra 180 derece değişti ve açıkçası bu bana mantıksız geldi. Kısaca benim için hayal kırıklığı doluydu bu kitap. Belki öbür kitapta böyle olmaz dedim ama yorumlara göre Emir'le yakınlaşacak ve bu beni aşırı sinir ediyor. Ama kitabı gerçekten beğenen ve okumaya devam etmemi öneren olursa denerim belki. Ama şimdilik benim için rafa kaldırılmış bir kurgu.
Ön yargılarımdan ötürü uzun zamandır Türk bir yazardan romantik konulu bir kitap okumuyordum ve bu kitabı alırken çok tereddütlüydüm. Şimdi ne kadar yanlış düşünmüş olduğumu anlıyorum.
İlerleyiş çok akıcıydı. Konunun işleyişi çok güzeldi. Şiddetin, tacizin gerçekten kolay gibi görünen kısımlarını dinlerken çok etkilendim. Bunları yaşayan birçok insan var ve bitecek gibi de durmuyor. Ama en azından Rüzgâr, karşımızda bize istediğimizde ne kadar güçlü olabileceğimizi gösteren bir kadın karakter olarak kendini bana çok sevdirdi. Birçok sahnede oturup ağladım, kendime gelemedim. Benim başıma gelse ben ne yapardım, diye sordum. Ve çareyi kaçmakta arayacağımı fark ettim. Rüzgâr'dan öğrenecek çok şeyim olduğunu düşünüyorum. Kitabın teşekkür kısmına kadar bunun gerçek bir hikaye olduğunu bilmiyordum. Bunu yazarın gözümüze sokarcasına belli etmemesine açıkçası sevindim. Bana gerçekten samimi geldi bu davranışı.
Birkaç tane oraya uymadığını düşündüğüm konuşmalar olsa da Rüzgâra Dokunmak kitabı benim için mükemmel bir deneyim oldu. Mavi Gece'yi okumadan, Emir ve Gece'yi tanımadan bu kitabı okudum. Ama yine de alınacaklar listeme onu da ekledim. Diğer kitaplarını okumayı iple çekiyorum :)
Okuduğunuz için teşekkürler..
İlk kitabı okuduktan sonra çok bir umutla başladığım söylenemezdi açıkçası. Fakat yazarın kaleminin gelişmesini gördüğümde yüreğime bir su serpildi. Karakterler biraz daha törpülenmiş ve daha gerçeğe yatkın görünüyordu. Audrey' nin geçenki kitapta sahip olduğunu söylediği güçlü karakteri sonunda ortaya çıktı. Ama 2.kitabı da çok aşırı sevdiğim söylenemez çünkü yine serim ve düğüm kısmında akıcı ve güzel şekilde ilerleyen kurgu, çözüm kısmına gelince her yerine alakasız yamalar yapılmış bir kıyafeti anımsattı. Yazdığı her şeye ayrı bir bahane uydurmuş göründü bana yazarımız. Elimizdeki puzzle parçalarıyla uyumlu gelmiyor bir türlü verilen cevap. Şaşkına çevirmiyor, dehşete düşürmüyor. Sanki korkunç kısımları kitaba başlamadan önce yazmış da bunları birbiriyle alakalı yapayım en iyisi, demiş. Bende tam olarak bu duyguları uyandırdı.
Çok fazla önerildiği ve göklere çıkarıldığı için heyecanla alıp okumaya başladığım ama beni hayal kırıklığına uğratan bir kitap olduğunu söyleyebilirim. Feminist gibi görünen yazarın aslında kadın karakteri o kadar güçlü yapmadığını hatta çoğu yerde saçma, gereksiz ve yetersiz yaptığını görmek çok yaralayıcıydı açıkçası. Çok yüksek bir beklentiyle başladığım için bu kadar sevmemişimdir belki de. Ama aksiyon ve polisiye konulu bir kitap olması gerekirken 'heyecanlı' olan tek kısımlar otopsi yapıldığı zamanlardı. Audrey karakteri zaten sürekli 'Ben de yapabilirim, benim erkeklerden neyim eksik?' dedikten sonra kayda değer neredeyse hiçbir şey yapmadı. Thomas karakterinin Sherlock çakması olmasına ben kızmadım, kızamadım açıkçası. Her polisiye kitapta artık yer alan bir tipleme hâline geldi. Ama yazar madem çakmasını yaptı o zaman aslını yaşatsaydı dedim. Baştaki o zeki karakter anında anlaması gereken şeylerin farkında bile olmadı, bu baya tutarsız davranışlarından ötürü sinir krizi geçirdim. Sonu beklenmedik değildi benim için. Başrollerin aşkı gerçekçi değildi. Her konuda eksik olduğunu düşündüğüm bir kitaptı. 3 kitabı birden aldığım için içim acıyor. Umarım serinin diğer kitapları bu kadar kötü olmaz.
Kahramanımızın karakterini Şeker Portakalı' ndaki Zeze' ye karakterin saflığından, temiz yürekliliğinden dolayı benzetmem nedeniyle bir gülümsemeyle okudum kitabı. Beyaz Gemi' yi her yaştan insan okuyup bu kitaptan zevk alabilir. Sonundaki notu ve zamanındaki eleştirmenlere cevabı güzeldi. Kitap genel olarak çok güzeldi. Son sözlerim de kitaptaki son satırlar olsun. "İnsandaki çocuk vicdanı, tohumdaki öz gibidir. Ve o öz olmadan tohum filizlenmez, gelişmez. Yeryüzünde bizi ne beklerse beklesin, insanoğlu doğdukça ve öldükçe, insanoğlu yaşadıkça, hak ve doğruluk denen şey de var olacaktır." Her şeye rağmen iyi olmaktan vazgeçmeyin. Vicdanınızı kaybetmeyin. Okuyacak olanlara şimdiden iyi okumalar. Kesinlikle öneririm :)
Bu kitaba genel olarak iki tür yorum alarak başladım. Bir kısım abartıldığını, diger kısım ise çok güzel olduğunu söylüyordu. Abartıldığını düşünenleri dinleyip 3 yıl geç başladığım bu kitabı keşke 3 yıl önce okusaydım diye düşündüm. Çünkü bu süreçte Siddharta ve Amak-ı Hayal gibi kitaplar okudum. Ve 'Kendini Gerçekleştirme' konusundaki bu kitaplardan sonra Simyacı beni pek tatmin etmedi. Ama kötü bir kitap denilemez tabi.
Başladığınızda kitap size dünyasının kapılarını yavaş yavaş araladığını hissediyorsunuz. Gidişat beni hiç yormadı. Oldukça sürükleyici bir kitaptı. Oluşturulan dünya beni çok etkiledi. Herhangi bir spoiler vermek istemiyorum. Bu kitaba arka kısmını bile okumadan başladım. Kendi kendime bir keşfe çıktım. Ve bu kitabı okuyacak olanların da öyle yapmasını umuyorum. Yazarın, elinizden tutarak size güzel bir kurgu evren deneyimi yaşatmasına izin verin. Seveceğinize eminim.
Türk yazarlarını ne yazık ki fazla okumayan biri olarak(ön yargılarım çok olduğu için okuyacaksam da bana bin yerden önerilmesi gerekir. Ancak öyle ikna okuyorum.) güzel kurgusuyla beni içine çeken bir kitaptı. Adını bu siteden öğrendiğim ve çevremde bilinmemesine şaşırdığım bir kitap. Benim beklentilerimi aştı diyebilirim ama bazen gidişata ayak uydurmak zorlaştı. Herhangi bir uyarıda bulunmadan başka bir zamanı veya kişiyi anlattığında kafa karışıklığı yarattı bende. Geri dönüp tekrar okumak zorunda kaldığım yerler oldu. Yazarın neden yazdığına anlam veremediğim bazı diyaloglar oldu. Ama genel olarak bakıldığında eğlenceli ve heyecanlıydı. Fazla Türk yazar okumuyorsanız, bilim kurgu ve macera kitaplarını seviyorsanız okuyun derim. Benim için güzel bir deneyimdi.
