Brezilya’nın yoksul ve çorak bir bölgesinde geçiyor hikaye. Tarım işçisi olan bir ailenin çalıştıkları çiftlikten kovulması,sarsıcı bir yolculuk öyküsüne dönüşüyor. Göç yolunda yaşanan sefalet,açlık,hastalıklar ve çaresizlik ailenin her bireyini farklı şekilde etkiliyor. Umut dolu bir arayışla çıkılan yolculukta yol, acıyla kavrulan bir coğrafyanın gerçeklerine gidiyor.
.
Jorge Amado 1920’lerin Brezilya’sında toprak sahipleri,işçiler,kilise,asker ve siyasiler arasındaki dinamiği iredelediği Kızıl Tarlalar’da, dönemin sosyo-ekonomik ve politik yapısını da gözler önüne seriyor.
.
Okurken canımın çok yandığını hissettiğim sayfalar oldu. Bilhassa çocukların yaşadıklarını anlatan kısımlarda.Hangi devirde,dünyanın neresinde olursa olsun açlık,yokluk,çaresizlik benzer şekillerde acıtıyor çocukları.
.
Neredeyse 100 yıl öncesinde,binlerce kilometre uzakta bir hikaye Kızıl Tarlalar. Ama sanki buradaydı. Sanki dündü ve yanıbaşımdaydı.
.
Kızıl Tarlalar’ı ,Latin edebiyatını ve toplumcu gerçekçi tarzda yazılmış romanları seven herkese tavsiye ediyorum.
