“Her akıllı insan hayatın güzel bir şey olduğunu, amacının da mutlu olmak olduğunu bilir," dedi babam üç güzel kızı seyrederken. "Ama sonra yalnızca aptallar mutlu olur. Nasıl izah edeceğiz bunu?"
“Ah bayım,” diyordu adam, “kötü insan olduğumuzdan değil, ışığı yitirdiğimizden.” Evet, ışığı, sabahları, kendini bağışlayan kişinin o kutsal masumiyetini yitirdik biz.