Biz iki gemiydik sular ortasında.
Yelken açmış bir bilinmezliğe.
Ve “Yok” tan kaçıştı bizimkisi.
Sonra sular ortasında fark ettik birbirimizi.
Merak işte,
Merak ettik birbirimizin yolculuklarını.
Yelkenleri çevirdik birbirimizin yönüne,
Belki korktuk, çekindik önceleri.
Yalnız ürkek dünyamız keşfedilir diye.
Keşfeder ve kaybederiz yola çıkış nedenimizi
Korkarak sorduk “ Ne arıyorsun burada? “
Sordukça şaşırdık cevaplara, şaşırdıkça merak arttı.
Nedir dedik bizi buluşturan.
Nasıl oldu da rotalar bu sonsuz mavilikte buluştu diye bocaladık.
Çarptık...
Keşif hoşumuza gitti.
Çünkü kendi sebeplerimizi de keşfettik.
Daha sonraları o sonsuz sulardaki göremediklerimizi fark ettik.
Sudaki renklerin gökyüzünün ışıklarıyla değişimini.
Ne güzeldi renkler.
Güneş, ay ve yıldızlar...
🖊 Mete Sezgin
📚 Aşk Hayatın Kendisi
📖 Alıntı-Sayfa: 48