Soulfly
@Browniem
zaqa.net/Soulftly
Müsaitlik durumu negatif.
Yaşamın kaynağı sevgidir,kin değil !
Sustum. Suskunluğum, susturana armağan olsun.
Proleter
Yetkin olma yolunda..
Kitapların içinde
Kütüphane, 26 Haziran 1950
1305 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Lan nerelere düştük?
Kimlerin içinde yaşıyoruz?
Nerden tanıdık bu insanları?
A...a koyucam ya."
İnsan hiç mezarlıkta yaşar mı?
Düşünüyorum günden güne bu zindanı, zihnim vicdanım tamamen aynı güne hapsolmuş.. 10 kardeşimi annemi ve babamı kaybettiğim o şehirde ne kadar kalabileceğimi bilemiyordum. Taşındım daha büyük bir şehre, depremden etkilenmeyen ama etkilenmesi muhtemel o koca metropole.. Ve taşınırken tek bir soruya cevap arayarak taşındım: İnsan hiç mezarlıkta yaşar mı?
Asıl mezarlık zihnimdeymiş, annemden çocuklardan, doğmamış yeğenimden, yengemden, abilerimden önemlisi de bir kızın hayallerindeki prensi; babamı anılarıyla zihnime diri diri gömerken hiç fark etmedim bile bedenlerini terk ederken..
Bir gün yeniden bir hayat kurmalıyım elbette lakin bir kere daha deneyebilecek gücüm kalmadı..
15 sene sonra bulduğum babamı, güzel anılar biriktirmeye fırsat bulamadan bu kalabalığa karışmak eli ayağımı boşaltıyor..
İnsanlar arasından görülmez gibi geçip duyulmayan çığlıklar ata ata geçiyor olmanın acısını atamıyorum.
İntiharı cok denedim, bedenimi öldürmek için türlü çabalara girdim. Lakin küçümsenemez bu sefer intiharların en büyüğünü yapıyorum. Unutuyorum ihanet edercesine zihnimi düşünmeye kapatıyorum. Doktorların ne zihniyetle olursa olsun akıl hastanesine kapatacağını bile bile kendimi doğrusu zihnimi kapatıyorum düşünmeye..
Ve sonuncusu meme kanseri eğer psikolojimi düzeltemezsem babamdan eser bulduğum sevdiğime doyamadan anılar biriktiremeden öleceğimi bilmek yoruldum lakin bu mezarlıkta yaşamaya alışmak zorundayım..
İnsan hiç mezarlık yaşar mı?
Okur Takip Önerileri
Beni her gün sulara daldırırlar, sonra da derler ki: "Sakın ha ıslanma.."
Feridüddin Attar
Günaydın
Kırgınım bu günlerde, kırgın kuşlara kırlangıç diye lakap takıp özgürlük sembolü yapmışçasına..
Vesselam yaşıyorum en azından mücadele ediyorum.
Bunu yazmak biraz zor geliyor, birkaç dakikanızı rica edeceğim.
Hataylıyım, depremden önce populer bir kullanıcı ve sıkı okurdum. Deprem sürecinde kayıplarım oldu, depremi çok zor bir şekilde geçirdim. Yaklaşık bir yıldır telefon alabilecek imkanı yeni sağladım. Yeniden uygulamaya girdiğimde eskiden okur arkadaşı olduğum birçok kişi de öldüğümü düşünmüşler. Hayır ölmedim, ölmediğimi öğrendiklerinde ise girememem konusunda bir takım hakarete kadar giden cümleler kullanılıyor.
Empati yapın zira on saniye sonramızın garantisi yok. Kırmaya incitmeye vaktimiz yok.
Yaşamın kaynağı, sevgidir; kin değil!