Eğer halkın yerinde tek bir kişi olsaydı, Josephine, hiç bitmeyen o son, tutku dolu isteğini söylediği zaman bu kişinin sırf yaptığı
iyiliklere bir son vermek için, ne pahasına olursa olsun ortaya koyduğu cömertliğini son raddesine ulaştırarak, katı bir inançla ve bütün benliğiyle ona boyun eğeceğini, evet sırf Josephine’i
şımartıp, durmadan yeni isteklerde bulunmasını sağlamak için gerekli olandan daha fazla boyun eğeceğini ve sonra hiç beklemediği anda uzun süredir hazırladığı o son darbeyi indirip onu geri çevireceğini düşünebilirsiniz.