Ne güzel şey hatırlamak seni:
Bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elin ve saçlarında
Vakur yumuşaklığı canımın içi İstanbul toprağının..
İçimde ikinci bir insan gibidir seni sevmek saadeti..
Burası benden başka kaç insanın evidir?
Bilmiyorum.
Ben bir başıma onlardan uzağım,
Hep birlikte onlar benden uzak.
Bana kendimden başkasıyla konuşmak yasak..