Sabitlenmiş gönderi
Böyle döktüm yapraklarımı.
Güller açtığım yerde küle döndüm bir vakit.
Soldum, döktüm, duruldum, yoruldum...
Bittiğini sandığım herşeyin, kuruduğunu sandığım köklerimin yeniden filizlendiğini gördüm.
Ölüm sandığım şey meğer yeniden doğum sancısıymış.
Şimdi kül olduğum topraklarda yeniden güle dönüyorum.
Ne kül olduğumu ne de gül olduğumu unuttum...
Hayat ilginç.
Gün gelir, iç oğlanlar, padişah olur...
Hırsızlar zengin,
Metresler eş,
Eşekler adam olur.
Odundan kapı, taştan saray olur...
Gün gelir, kezbanlar destan,
Onları destan yapanlar, mestan olur.
Gün gelir, hadsizlik özgüven,
Saygı yalan, sevgi ise dolan olur...
Gün gelir, çivisi çıkar dünyanın.
Konuşamayanlar hatip,
Şifa veremeyenler tabip,
Yazamayanlar katip olur...
Ama yine öyle bir gün gelir ki ...
Verenler alır, gidenler uslanır, dönenler yalvarır...
Merdiveni koşarak çıkanların, gün gelir ayağı takılır.
Sevgisini vermeyen, gün gelir kimsesiz kalır.
Aldatan bir gün sadakat için,
Çalan bir gün adalet için,
Döven bir gün şefkat için yalvarır.
Piyon deyip geçme,
Gün gelir şah olur.
Şaha da fazla güvenme.
Gün gelir mat olur...
Öyle bir gün gelir ki sen bakmazken her şey hallolur...
Bir iple intihar da edebilirsin, salıncak da kurabilirsin...
Hayatın ipleri senin elinde..!
Okur Takip Önerileri
Birisi, kaybetmenin acısını "kalbimde ütü gezdirmek" diye özetlemiş.
“Hiçbir şey göründüğü hatta yaşandığı gibi değil, her şey hatırlandığı gibi!"
Bu dünya soğuk.
Rüzgâr genelde ters yöne eser.
Limon ağaçları kurur.
Bahaneler hep hazır.
Güzel günler çabuk geçer...
Sen nereye ben oraya adım adım... İnsan sevdikçe iyileşiyor, artık anladım.
Turgut Uyar
Aslında bütün insanları sevebilirdim, sevmeye ilk senden başlamasaydım...
Yalnızlığına iyi bak, sahip çık.
Kaç kişinin emeği var onda kim bilir.
Oğuz Atay
Beni ya şımartın ya da kapı dışarı edin! Yarı içtenliğe dayanmam zor benim.
Oğuz Atay
"İnsan acısından utanır mı.
Döktüğüm yaşlarla zehirleniyorum
Şükrü Erbaş
Bir zamanlar dünyanın güzel bir yer olduğunu düşünürdüm çocuktum, aptaldım.
Daha o gün anlamıştım Feride!
Ben ömrümce seninle sınanacaktım. Yakub’un Yusuf’la,İbrahim’in Ishak’la,Kabil’in Habil’le sınandığı gibi. Çünkü insan daima en sevdiği ile sınanır. Ben daha o gün anlamalıydım aramızda duvarlar gibi duran gururunu.
Sen koca bir yalnızlığı,bense sensizliği bardak bardak içecektim.