Cansel
@CanselBeler
115 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Ölüm bazen o denli çabuk gelmiyor. Ölümle savaşmak gerekiyor. Ölmeye yatarken ölümle savaşmak gerektiğini düşünmemiştim.
Everest Yayınları
Bütün ışıkları söndürdüm. Çarçabuk soyundum. Köşedeki yatağı açtım. Çırılçıplak içine girdim; ölmeye yattım.
Everest Yayınları
sonsuzun sessizliğiyle
sonlunun gürültüsü arasında ,
o bitirince kıyısında gezindiği
yol çöküyor...
Okur Takip Önerileri
uyanıyorum küstah sözcüklerle:
Ey, iki adımlık yerküre
Senin bütün arka bahçelerini gördüm ben!
Ey, yüzleri
bir babakuş gölgesine
çakılmış olanlar,
Üzgün adım, ileri marş!
Sayfa 132
Geri dönmüyor yapraklar yerine, kapanmıyor yaralar, açık her şey bu üzüntü bedeninde, yeniden varolduğu-nu mu sanmalıyız yaprakların?
Bu sonsuz yeryüzü satırında
Kararması gözlerin, dönüşü başın
“Al, geri ver ve yok et kendini” der
Kısa kesik hecelerle.
Benim yalnız bakışım
herhangi bir gökkuşağının
çözülüp düşmesine tutkun.
Sayfa 86
Gün sızısı artık
gelecek ağrısı...
Kırılırdı. Kırılgan yapı açık tehlikeye.
Kalırdı öyle. Çırpınarak bir yaşam için.
Yitirilirdin. Yiterken o boşlukta sonrasızca.
Nasıl da biçilmiş bir kaftan ölüm
bu solgun yürek için.
Sevinçlerle sevinçleri bağlamayan zaman bir,
bir boz köprü ve onun dayanılmaz gölgesi.
Sayfa 80
Üşümüşüm...
Düşlerimin üzeri açıktı, bendim,
Arzularımsa çıplak, onlardım.
Ufacıktı dileğim mavi suya;
Örtük bakışının dolaysız ısısı,
O kadarcıktı!
Sayfa 75
Ne güzel yürüyor zaman pek sık geceleyerek!
Söz dinlemez ve sorumsuz,
Serseri aşkın eliaçıklığıyla,
Azalıyor işte gün tutukluğu!
Sayfa 66
Gün de yürüyecek bir zaman,
geceselle birlikte.
Belki ay kusursuzca ısıtacak güneşi...
Sayfa 65