Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Cansu Ergül

Cansu Ergül
@Cansuergul
Hem ölmüş olsa belli olmaz mıydı? Ne münasebet! Tabiatta hiçbir değişiklik yoktu: Gök mavi, ağaçlar rüzgârdan sallanıyor; bir koyun sürüsü geçiyordu.
Reklam
Hırçın, kavgacı ruhunun verdiği taşkınlıkla erkekleri dövmek, suratlarına tükürmek, hepsini ayağının altına alıp ezmek istiyordu.
Kendine hiçbir zaman bu kadar kıymet vermemiş ve başkaları için bu kadar tiksinme duymamıştı.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Tarife sığmaz uçurumlar içinde rastgele yuvarlanarak hiçliğe karıştığı zannını veren bir duygusu vardı.
Merhaba yalnızlık. Bugün nasılsın? Gel ve benimle otur. Seninle ilgileneceğim.
Reklam
Bir dalgadan diğer dalgayla kurtulmaya çalışırsak kendimizi sonsuz bir denizde buluruz.
Daha çocukken pedagojik açıdan kötü yönde etkilenmiş insanlar, yetişkin birey olduklarında kendileriyle neler yapıldığını fark edemezler.
Zarar gören, gördüğü zarardan sonra dahi fedakârlık beklenen taraf, sadece ve sadece evlat.
Acı, geçer; ama acı çekmiş olduğumuz gerçeği, hep bizimle kalır.
Anne/baba olmak, kimseyi değiştirmez; ancak insanın gerçek kişiliğini ortaya çıkarır.
Reklam
Siz çocuğu kendi içinizde ne kadar severseniz sevin, bu sevgi, çocuğu olduğu şey olarak kabul etmekle birleşmiyorsa ve çocuğa sevildiğini ve kabul edildiğini hissettirmiyorsa, işlevsizdir.
Neden kör olduk? -Bilmiyorum. Belki bir gün nedenini öğreniriz. -Ne düşündüğümü söyliyeyim mi sana? Söyle. -Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük. Gören körler mi? -Gördüğü halde göremeyen körler.
Sayfa 330Kitabı okudu
Gerçi, azizim, insanın kendine bakarak başkalarına değer biçmesinin ne kadar aptalca olduğunu her gün biraz daha fark ediyorum.
Lotte’nin bakışlarının onun yüzünde, yanaklarında, ceket düğmelerinde ve paltosunun yakasında dolaştığı duygusu, tüm bunları benim için öyle kutsal, öyle değerli kıldı ki!