Gönüldene cennet ü ne duzah
Ne zevka ferah ne hüzne aveh Mevcurmada bim ü ye's ü hayret
Yok anda teessüfe liyakat
Nabud cihandan ilticası
Yok mevtden özge bir recası
Mevt ise ümid-i vasla mani'
Derdine değil şerab-ı nafi'
Bilmez ne deva tahayyül etsün
Pay olmayıcak ne ri i ha gitsün
Mahmur idi şerbet-! kazadan
Dil-gir idi yad ü aşnadan
Gayret nazarında düşmen-! can
Gelmez diline ümid-i canan
Nevmid idi vasl-ı dil-rübadan
Ummazdı necatı ol beladan
Tevfir içün ol gam-ı nihane
Eylerdi bu beyt ile terane
Hecrinle ciğer-kebab ey dust
Gel gel ki gönül harab ey dust
Bir bahrdeyim ki yok kenarı
Bir cengdeyim ki yok hisarı
Oldı dile baht-ı şum düşmen
Viraneyi gör ki bum-düşmen
Geh la'li açub o güne sohbet
Berk-i gül olurdı çak-i hasret
İsmet komaz olmaga dehen-baz
Peyda idi tik gevher-i raz
Hüsnün sözi ülfet ü mahabbet
Aşkın işi hayret içre hayret
Suretde cenab-ı Aşk hamuş
Girdab gibi muhit eder nuş
Sevmez mi sever mi kimse bilmez
Ol rütbe de bi haber denilmez
Okur Takip Önerileri
Her cins kendi cinsini çeker. Yaratılmış her cinsin anlaşma şekli de farklıdır. İnsanın konuşmasından murad da, derdini muhataba anlatabilme iştiyakıdır. Muhatabımızda bizi anlayabilme çabası ne kadar varsa, biz de meselemizi o kadar kolay ve derinliğine anlatabiliriz. Dinleyende böyle bir kabiliyet yoksa, bir mevzuyu ne kadar derin ve hikmetli anlatırsak anlatalım, sonuçta yeterince anlaşılmayız.
Ey kerem sahibi, sen iyilerden başkasını kabul etmezsen; kötü nereye varsın da halini arz edip ağlasın?
Gökkuşağının kılıcı akşamı kesiyor
Sevdiğimin kirpiğinin bir teli hançerden daha korkunç..
Kimim ben?
Sakinliğin beni yaralamasından kaygılı.
Ben ki ölümden hiç korkmayan..
Güçsüzlüğü itiraf etmek aslında büyük bir güçtür
Kimsesizlik, adam olmayan kişilerin işvesinden iyidir.
Dünyada diken eken kişi,sakın ektiğin dikeni gül bahçesinde arama!
“Çünkü gül bahçesi olmayınca, bülbül sükût eder.”
Çünkü sevecek bir şeyi yoksa ruh neye yarar eğer bir adamsan sakın ruhun sahipsiz kalmasın