Sabitlenmiş gönderi
"Bu, Dünya işte. Ne sonsuz, ne de insanlığın tek yuvası, yalnızca sınırsız bir maceranın başlangıç noktası."
Sayfa 231Kitabı okudu
288 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
İnsanlar birbirlerine gülüyorlarlarsa aralarında nefret, birbirleriyle gülüyorlarsa aralarında sevgi çoğalıyordu.
Sayfa 342Kitabı okudu
O an anladım ki sevgi ile öfke aynı kaba giremiyordu. İnsanın zihnine takılan öfke gönüldeki sevgiyi örtüyor ve göstermez oluyordu.
Sayfa 65Kitabı okudu
Kişinin gönülde kendisi olmak sevginin başlangıcı, sevgilide kendisi olmak ise sonu olmalıydı.
Sayfa 54Kitabı okudu
Bir insan kendini üzgün ve mutsuz hissettiğinde, ıhlamur ağaçları, gölgeler, bulutlar, doğanın tüm güzellikleri ona kendini beğenmiş ve umursamaz bir şekilde öyle bir darbe indirirdi ki!
Sayfa 8
