İnsanlar birbirlerine gülüyorlarlarsa aralarında nefret, birbirleriyle gülüyorlarsa aralarında sevgi çoğalıyordu.
Sayfa 342Kitabı okudu
O an anladım ki sevgi ile öfke aynı kaba giremiyordu. İnsanın zihnine takılan öfke gönüldeki sevgiyi örtüyor ve göstermez oluyordu.
Sayfa 65Kitabı okudu
Kişinin gönülde kendisi olmak sevginin başlangıcı, sevgilide kendisi olmak ise sonu olmalıydı.
Sayfa 54Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir insan kendini üzgün ve mutsuz hissettiğinde, ıhlamur ağaçları, gölgeler, bulutlar, doğanın tüm güzellikleri ona kendini beğenmiş ve umursamaz bir şekilde öyle bir darbe indirirdi ki!
Sayfa 8
Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
Sayfa 169Kitabı okudu
Ölüm uçurumunun kenarında yalnız başına, yanında bir anlayıp acıyanı olmadan böyle yaşamaktı kaderi...
Sayfa 47Kitabı okudu
"Bu, Dünya işte. Ne sonsuz, ne de insanlığın tek yuvası, yalnızca sınırsız bir maceranın başlangıç noktası."
Sayfa 231Kitabı okudu
İnsanın kendi ruh hâliyle ilgili bir sorunla uğraşması, bataklığa düşüp sonra da kurtulmak için çamuru sopayla dövmesine benziyordu.
Sayfa 122Kitabı okudu
"Savaş bütçesine ve şimdiye kadar var olmuş en gelişmiş, en karmaşık silahların üretimine 300 milyar dolar ayrılırken hasta bir çocuğun tedavisinin reddedilmesi nasıl anlaşılabilir?"
Sayfa 136 - Prensipler Yaşamın Kendisinden Daha DeğerlidirKitabı okudu
"Ateşe atılıp kavrulmayı, yahut uçurumdan atlayıp parçalanmayı cesaret diye alkışlayanı görmedim. Böyle bir maksatsızlığı birkaç ahmak alkışlasa bile, birkaç alkış uğruna yok yere kendisini yakacak yahut parçalayacak olanın ahmaklık derecesi ölçüye gelmez."
Sayfa 42 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
Eski çağın denizcisi büyük bir fırtınanın ortasında Neptün'e şöyle sesleniyordu: "Ey Tanrı; istersen kurtar beni, istersen ortadan kaldır; ama ben dümenimi her zaman doğru tutacağım."
Sayfa 35 - Say YayınlarıKitabı okudu
"Sık sık gülen insanların içinde daha fazla acı vardır, bunu biliyor musun Andre?"
Sayfa 112 - Dionis YayınlarıKitabı okudu
"Onlara, "bana inanmayın ama beni dinleyin" derim. Böylelikle beni hem dinlerler, hem de dediklerime inanırlar."
Sayfa 94 - Dionis YayınlarıKitabı okudu
Halifenin kendisi esir alındı ve şehir fatihine teslim oldu. Hülagü girdiği zaman altınla dolu bir kule gördü ve çok şaşırdı. Halifeyi çağırttı ve bunca zamandır geleceği kesin olan, bu kadar güçlü bir istilayı bile bile, bu kuledeki altınları harcamayacak kadar cimri bir adam olduğu için azarlayıp, ceza olarak yiyecek ve su bile vermeden servetle dolu o kuleye kapattırdı.
Sayfa 298Kitabı okudu
