Dinmiş denizin şarkısı, rüzgar uyumakta.
Rıhtım boyu sonsuz bir üzüntüyle karaltı..
Körfez düşünür, Kanlıca mahzundur uzakta,
Mazi gibi sislenmiş Emirgan Çınaraltı…
Söyleyin ol nev civâna, Göndersin bana gönlümü!
Ahmet Rasim’in satırlarında İstanbul’un sesini duymak. Muazzam, kusursuz!
"Hele biraz daha yürüyün, parke kaldırım, Vezneciler Hamamı. Ay!
Yeniçeriler, dayılar hâlâ ayakta. Vay!
Fonografçı dükkânı. Gelsin Yakomi’nin bası, allının allısı.
Ayvaz’la Nısfışeb’in söyleşmesi, Afet’in kantosu, Vasil’in taksimi, nüktedan Muhsin’in hicazkâr kürdîsi.”
Okur Takip Önerileri
Yaşama dair ~
“Varlık yani iç dünyamız ona ruh deyin, kalp deyin, gönül deyin, maddi hazların ötesinde bir başka hazzı da tadarsa maddi hazzın esiri olmaz.”
"Görmek ilk defadır. Sonrası hep bakmak.." Asaf Halet Çelebi
"... ve yataklarının ümit, hayal, güzel günler veyahut uykusuz, muharebeli geceler, sığınaklar düşündüren ılıklığına bir an evvel kavuşmak için bir türlü gözükmeyen tramvaya sabırsızlanıyorlardı."
