Gözlerinle arama mesafe
koyuyor, karşılaşmayalım diye
yürüdüğün yollara hendekler
kazıp hudutlar çiziyorum
İçimde kırkikindi yağmurlarının ahmaklığı,
vakur bir mutsuzluğun yıllanmış yorgunluğu var
Okur Takip Önerileri
Ve bana üşüyen kalbini,
içi senle dolu anıları yakarak
ısıtabilir miydi yüreğim
Ben geceyi maviye boyar, sen o gülüyor sanırdın
Gözlerine karşı bağışıklığım yoktu
Bakışlarının enkazı olurdum
tebessümlerine ayağım takılıyor,
kirpiklerinin en karasına düşüyorum
Rakımı yüksek uçurumları bir ayağı kırık
şövalede gözlerinin en tepesine çiziyorum
ne zaman niyetlensem ölmeye,tebessümlerine
ayağım takılıyor, kirpiklerinin en karasına düşüyorum
Hasadı gecikmiş zamanlardan içi elem
dolu kaç hatıra varsa bana payidar
uzakları sen olan yolların nasırlı mesafelerine
gizledim, biliyorum dönmeyeceksin
Az biraz daha kır beni
biraz daha incit
yap hadi son kıyağını
Yetimhanede büyümüş bir çağ, edepsiz
anıların anlatıldığı bir zamanda git, adını
anmak mümkün olmasın şahadetinde bile şairlerin
Bir şiirde bile geçme, ben okumayayım mesela
Dön demiyorum sana
İçimde ölsen kâfi…
Şimdi ölen annem de biliyor
alzaymır olan babam da kimi sevdiğimi
"BİRBİRMİZİN UZAKLARIYDIK İKİMİZ" okumadan beğenmeyin derim
Birbirimizin uzaklarıydık ikimiz
Kayıp zamanların telafisi olmayan
yaşanmamış mutlulukları, hükmü
bir sılanın yüz kızartıcı özleminde
verilmiş mağrur korkaklardık
Öldürmeyen acılarla aşina olduğumuz
kaç sevdaya çalınmışsa adımız ve kaç
şarkıda düşük yapmışsa mutluluklar
biz hep aynı içli karanlıkların nakaratı olarak
Tepesine kuş pisleyen çatılı
evlerde kötü kalpli yalnızlıklar
kalıyor payımıza, içinde ışıkları
eksik olmayan kalabalıklarda
Ve en çok bekleyenleri kırıyor bu hayat
sadakat en büyük yeminimiz oldukça