Ama bir noktada belki de içgüdüsel olarak, insan geri döner ve arkasındaki bir kapının kapanarak dönüş olanaksız kıldığını fark eder. İşte o zaman, bir şeylerin değişmiş olduğunun ayrıdına varırız, güneş eskisi gibi kıpırtısız değildir, hızlı hareket etmektedir; ne yazık ki henüz bakmaya bile fırsat bulamadan onun ufkun ucuna doğru hızla kaydığını bulutların da gökyüzündeki mavi koylarda hareketsiz durmadığını, birbirlerinin üzerine çıkarak kaçtıklarını, iyice acele ettiklerini görürüz; zamanın geçtiğini ve günü gelince yolun zorunlu olarak son bulacağını anlarız.