Emre NERGİZ
@Emre0023
İnsanın çömlekten farkı olmamalı, nasıl ki çömleği ayakta tutan dışındaki biçim değil, içindeki boşluk ise; insanı ayakta tutan da benlik zannı değil hiçlik bilincidir.
Hz.Mevlana (k.s.)
Evli
Öğretmen
Lisans
Gaziantep
1 Haziran 1991
150 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Kalp
Cibran der ki, "İnsanlar arasında kalbime en yakın olan, bir ülkesi olmayan kral ve dilenmeyi bilmeyen fakirdir." Çünkü ülkesi olmayan kralda kibir, dilenmeyi bilmeyen fakirde riya bulunmaz. Kibir ve riyadan yoksun insan, kalbe en yakın ve samimi gelendir.
Merhamet
İbn-i Hâldun'a göre, "Merhamet, masum olduğu için her kalbe misafir olmaz." Zira kendi saflığını muhafaza edebilmek için temiz bir kalp arar. Şüphesiz güzel hasletler, yine ve ancak bir başka güzelde hayat bulur.
Herkesin konuştuğu yerde susmak erdemdir. Herkesin sustuğu yerde ise konuşmak erdemdir. Erdemin doğasında nadide olmak var. Herkesin farklı görünmeye çalıştığı yerde, sıradan olan, hem erdemli hem de asıl farklı olandır.
Okur Takip Önerileri
Kalp
Kalbiselim olmadan, aklıselim olunmuyor. Kalp putlardan, pastan ve kirden arınmadan, aklın muhakeme yeteneğini kullanması mümkün değil. Duru bir aklın ilk koşulu, duru bir kalptir; çünkü bakan göz değil kalptir.
Kimsenin kalbini açmadan, içinde ne olduğunu bilemeyiz; orada sakladığı ıstırabı, derdi, inancı veya kaygıları göremeyiz. Bunu kabul edelim; her şeyin farkında falan değiliz. Çoğunlukla sade bir zan ile hareket ediyoruz. Bir vebal bu; aslını bilmeden, nice kimseleri yargılıyoruz.
İnsanlar sürekli konuşuyor; uzun cümleler kuruyorlar ve fakat yine de anlaşılmıyor bazı şeyler. Sanıyorum unutuldu, mânânın lisanı. Bazen bir bakıştan, bir tebessümden, kaş çatmalardan veya dudakların kıvrımından da anlaşılır, söylenmek istenenler.
Nefse en ağır gelen, kabul etmektir. Yanıldığını, kalp kırdığını veya haksızlık ettiğini kabul etmek. Çünkü kabul ederse, nefsine başkaldırmak, benlik tahtından inmek zorunda. Kabul edenler, asıl saltanatın, hükmetmek değil, hükme razı gelmek olduğunu bildiler.
İnsanlara;
Para yetmiyor,
Güç yetmiyor,
İktidar yetmiyor,
Şöhret yetmiyor,
Eğlence yetmiyor,
Yani,
Dünya yetmiyor.
Peki neden?
Çünkü asıl yetecek olandan mahrumlar:
"Ey Peygamber!
Sana ve sana uyan müminlere Allah yeter."
Enfal-64
Kaybeden zayıflıktan değil,
İnançsızlıktan ve sabırsızlıktan kaybetmiştir:
"Nice az sayıda birlik,
Allah'ın izniyle çok sayıdaki birliği yenmiştir.
Allah, sabredenlerle beraberdir..."
Bakara-249
Garaudy'ye göre, "Bir adamın değeri nereden geldiğine değil, nereye gittiğine bağlıdır." Bunu çok önemsiyorum. Kişi yola nereden başlarsa başlasın, onu tanımlayan, kökleri değil ulaşmaya çalıştığı menzilidir.
Necip Fazıl
Ne yaptık, ne yaptılar mukaddes emaneti?
Ah, küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap;
Bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılap.
Medeniyet
Dostoyevski'nin medeniyeti nasıl tanımladığını biliyor musunuz? Kibar cinayetler, diyor; takım elbiseli ve daha zarif cinayetler, soykırımlar, savaşlar, diyor. Medeniyet, bizi ileri götürmedi; yaptığımız zulmü daha zarif ve incelikli bir hâle dönüştürdü, diyor.
İbn-i Hâldun'a göre, "Her akıl, gücünün yetmediği ve idrak edemediği şeyleri inkâr eder" Çünkü inkâr etmek, kabul etmekten daha kolaydır; insan böylece, hakikat ile yüzleşme sorumluluğundan da kurtulmuş olur.
Bakan, görmez,
Gösterilen görür:
"Onlardan sana bakan da vardır.
Fakat, gerçeği göremiyorlarsa, körleri sen mi doğru yola ileteceksin?"
Yûnus-43
Kul da zanneder ki "ben gittim."
"De ki:
Hâkka Allah iletir..."
Yûnus-35