Yalnızlığınla sanki denizde yaşardın da ve deniz seni taşırdı. Yazık, kıyıya mı çıkmak istiyorsun? Yazık bedenini yine kendin mi sürüklemek istiyorsun?
Fikir, varlık, cisme bürünen her şey biçimini yitirir, tuhaf bir şeye döner. Sonucun düş kırıklığı. Mümkün olanın yakasını asla bırakmamak, ebediyen kararsızlık içinde yan gelip yatmak, doğmuş olmayı unutmak.