Yanından ayrıldığımda kendime şöyle dedim: Ben bu adamdan akıllıyım; çünkü ikimiz de önemli ve anlamlı bir şey bilmez gibi görünüyoruz, fakat o hiçbir şey bilmediği halde bildiğini sanarken, ben hiçbir şey bilmediğim gibi, bildiğimi sanmıyorum da.
Bu acı ölüm değildi, sersemlemiş bilincinde bocalayarak dolaşan düşünceydi. Ölüm acı vermezdi. Hayattı, hayatın sancısıydı bu feci, bu insanı boğan his.