Ağlayış
Bir çiçek ağlarken
Ağladı, diğer çiçekte ona
Ağlayamaz mı bir insan
Bir çiçeğin arkasından
Çok mu değerlidir gözyaşları
Bir ölümlünün sonu için
Ağlayamaz mı bir insan
Mezarındaki çiçekler için
Yağmurun Şarkısı
Gök gürültüsü gelişimi haber eder;
Gökkuşağı ise gidişimi.
Dünyevi yaşam gibiyim,
Deliliğin ayaklarında başlayan,
Ve ölümün açık kanatlarının altında sonlanan.
Halil CİBRAN -Gözyaşı ve Kahkaha-
Okur Takip Önerileri
Başkalarının açtığı yoldan yürümeyin, kendi yolunuzu çizmek için çabalayın.
Hayao Miyazaki
Günaydın yeni uyananlara ve günaydın günün ilk aydınlığıyla çoktan uyanmış olanlara.
Şu soğuk günlerde insanın içini bir hüzün kaplıyor nedense...
Önümüze diz çöksün kader neden yıllarca harcandık seneler üzülsün olsun neresinden dönersek kardır...
Şimdi yırtıyoruz takvimlerden tüm ekimleri biray eksik yaşar insan hatırlamaz o günleri...
Sen gel geceleri bide bana sor özlemek inan yaşamaktan daha zor yolculuk var toplandılar hatıralar zoruma gidiyor...
Unutursun için yana yana Unutursun ölüm sana bana zaman basıp kanayan yaralar unutursun unutursun
Bu şarkılar seni nerden taniyor.Sanki hırkan ömrüme asılı... Hüzün hoş geldin buyur otur umut yolcu gökyüzüm soluk bir daha bahar yok sonbahardı bu...
"Yaşam, okunması gereken kitapları okumaya bile yetmiyor."
Doris Lessing
Hiç birşey olmadı.
Güneş doğdu yine
Ve güneş battı yine
Sabahtı gece oldu
Geceydi sabah oldu
Devam ettik yaşamaya
Gözlerimiz açıldıkça
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü - Victor Hugo
Hepimiz şuanda bir adam mahkumu gibi değil miyiz? Korana cellatımız. Evlerimiz hapisenelerimiz. Hapisenemizden çıktığımız zaman cellat bizi yakalıyacak ve bizi giyotinin altına götürücek ve tam giyotini demiri aşağıya inerken cellatı öldürmek isteyen idam karşıtı olanlar kurtarıcılarımız yani doktorlar gelicek ve bizi cellatın ellerinden kurtarıcak. Cellatı öldürmek isteselerde o kaçıcak ve kendine başka bir idam mahkumu arıyacak kurtarıcılarımız her mahkumu kurtaramayacaklar ama en sonunda cellatın kaçıcak yeri kalmayacak ve özgürlüğümüze kavuşacağız. Cellat daha ne kadar kaçabileceksin?
Sen
Rüzgarda dalgalanırdı saçların
Kondururdun saçlarına kelebekleri
Kondururdun kuşları omuzlarına
Sessizliğin resmiydin adeta
Sen sırdaşım,beni tek anlayan