Faruk
@FarukPehlevan
...
Bir de sevgilim vardır pek muteber;
İsmini söyleyemem
Edebiyat tarihçisi bulsun.
40 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Bir adam kendi gücünü ve bilgisini, kendisi herkese söyleyerek gereksiz, yersiz, münasebetsiz sözler ve eylemlerle tanıtmaya çalışmamalıdır. İnsanlar onu tanıyıp takdir etmelidir.
Sayfa 93
Benim kazanmaya ve ele geçirmeye çalıştığım huylar ve erdemlerin ise en büyük ve en güzel süsleri derin düşüncelerle buruşmuş alın ile ilim uğrunda ağarmış saçlardır.
Sayfa 27
Okur Takip Önerileri
Çocuğumun kitap okumayı sevmesi için ne yapabilirim?
Okul öncesi dönemde renkli sayfalı kitaplar karıştırmayı çok seven, aynı kitabı üç dört kere okutan çocuklar ne oluyor da okula gidince kitaptan nefret eder hale geliyor? Okullardaki okuma yarışmaları, evlere gönderilen listeler çoğu zaman evlerde ebeveyn-çocuk mücadelesine dönüyor. "Ödevini yaptın mı? Tamam, şimdi geç kitabını oku."
Okumak sürekli bir eylemdir, bunu hiç unutmayacağız. Her gün en az 30 dakikamızı, düzenli ve ısrarlı bir şekilde okumaya ayıracağız. Bir gün 300 sayfa okuyup birkaç ay kitap yüzü açmamak, şuurlu bir Müslüman'a elbette yakışmaz. Tam bu noktada, Rasulullah -Sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz'in, Allah'a en hayırlı ve en sevimli amelin "az da olsa, devamlı" ameller olduğunu ifade ettigi ünlü hadisini hatırlayalım. Kitap okumanın da en hayırlı ve en sevimli biçimi,
"az da olsa, devamlı" olanıdır. Bu açıdan, her gün belli bir vakti, her şartta ve ne olursa olsun okumaya ayırmak durumundayız. Günümüzde, kitap okumaya odaklanmak için sabit ve sakin bir vakit gözetmek, çok yaygın bir bahanedir. Ancak, böyle bir vaktin belki de hiç gelmeyeceğini, adeta vakit içinde vakit oluşturmak mecburiyetinde bulunduğumuzu unutmamalıyız.
Ufukta ancak tek bir yol gözükmektedir: İslami düşünce ve hissiyata haiz yeni bir entelijansiya oluşturulup bir araya getirilmesi. Bu entelijansiya böylece Islam bayrağını dalgalandıracak ve İslami kalabalklarla birlikte Islam idealinin gerçekleştirilmesi için harekete geçecektir.
İnsan, tarihin hangi döneminde yaşayacağına kendi karar veremez. Zafer dönemlerinin de, hezimet dönemlerinin de kendine göre imtihanları vardır. Galip olunca verilen sınav ayrıdır, mağlup olunca verilen ayrıdır. İnsan hangi dönemde var olacağına kendisi karar veremediğine göre, geçmiş güzel günlerin hayalini kurup ağlamak da gelecek muhayyel güzellikleri düşünüp uyuklamak da beyhude bir çabaya dönüşebilir. Çünkü her ikisinde de günümüzün şartlarını ve acil vazifelerini ıskalama riski mevcuttur.
