Katharlar, Hristiyanlığın temeli olan vaftizi de reddediyorlardı. Onların öğretisine göre din, anneden ya da babadan çocuğa kalan bir miras değil, bireyin özgürce inandığı için seçtiği bir inançtı. Bu yüzden, çocuklar asla Kathar olarak görülmezdi; ancak ergenlik çağına ulaştıklarında, gerçekten kendileri seçerlerse Kathar toplumuna dahil olabiliyorlardı.