Jean Valjean
@Funghuu
Türkçe Öğretmeni
Lisans
Ayvalık
1 Ocak 1987
374 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Her konuda aynı olmanın mümkün olmadığını gördü. Ama önemi yoktu, hayat da aynılık ve farklılık arasında gidip gelen bir salıncak değil miydi zaten? Dünyanın düzeni de bu ilkeye göre sürmüyor muydu?
"incil Matthew'nun 6. bölümünün 22 ve 23. kısmında bir şey yazıyor; ama bu doğru, isteyenler gidip kontrol edebilir. O yüzden sen bunu 'deli' değil de, 'gerçek' kısmına yaz. Orada diyor ki: 'Gözünüz bedeninizin lambasıdır. Bu yüzden, bakışınız berraksa, tüm bedeniniz de ışıkla dolu olacaktır: Şimdi, bu 22 idi. Bir de 23 var: 'Bakışınız bulanıksa, tüm bedeniniz de karanlıkta dolu olacaktır. Ama eğer içinizdeki ışık zaten karanlığın kendisi ise, o zaman o karanlık ne yüce bir karanlıktır!' "
Okur Takip Önerileri
Doğruların arasına sıkıştırılmış yanlışlar ve yanlışların arasına sıkıştırılmış doğrular ne olacak?
Çünkü aşk, canlıdır. Onun varlığını bilenler, bir odaya girdiklerinde içerideki insanları birer birer tanıdıkları gibi, onu da hemen tanırlar. Ellerini yüzlerini cisimlerini bilmediğin yaratıklardan bahsediyorsun sen bazen; aşkın eti budu hepsinden daha soyut, ama bu hepsinden daha barizdir.
Dokunursun, tutamazsın. Yaslanırsın, dayanamazsın. Hep kayıp gitmek gibi, gidip gidip varmamak gibi; sabun gibi.
İnsanlar ekseriyetle böyledir; zihinlerinde bir şeye karar verir, sonra ona, doğru olup olmadı
ğını sorgulamadan inanırlar.
Karadan ayrılmak için denize çıkmak gerekir; ama denizde olduğumuzun tadına varabilmek için de denizden karaya bakmak esastır. Öldüğümüz için mi hayata bakıp duruyoruz yoksa? Yaşasak ölüme bakardık.
Öyle doluyum ki bir omuza yaslanıp saatlerce ağlamak istiyorum.
Yaşadığımız her şey muazzam bir senaryodan ibaret. Sen başına gelene değil, rolünün hakkını vermeye bakacaksın".
Jean Valjean tekrar paylaştı.
Dünyada başka hiçbir şey, insan ruhuna hiçlik kadar etkili bir baskı uygulayamaz.
Sayfa 44 - İndigo Kitap. Baskı 30Kitabı okudu
Kristof Kolomb, gemilerin zorunlu tamiratı için Jamaika'ya uğrar. Oradaki yerliler tamirata yardımcı olur, gemi tayfasına yiyecek içecek verir. Ancak tamirat aylarca bitmez. Üstelik gemi tayfası, yerlilerin yiyeceklerini yağmalar. Bu duruma kızan yerliler, yardımı ve yiyeceği keser. Çaresiz durumdaki Kolomb, gemilerde bulunan takvimi karıştırırken, ertesi gün Ay tutulması olduğunu öğrenir ve hemen yerlilerin şefine gider.
Şefe, Tanrı ile haberleştiğini ve Tanrı'nın yardımın kesilmesine çok kızdığını, bu kızgınlığını da Ay'ı kan kırmızıya çevirerek göstereceğini söyler.
Ertesi gün akşam Ay tutulması başlar ve Ay'ın rengi tutulmadan dolayı kızıla döner. Kolomb'un oğlu, o anı günlüğüne şöyle yazmış:
"İnleme ve feryatlarla birlikte, her yerden gemilere doğru geldiler, yiyecek ve içecekler getirdiler, Tanrı'ya onları affetmesini söylemesi için amirale yalvardılar.”
Kolomb kum saatine bakar, 48 dakika süren tutulma bitmek üzeredir.
Onlara Tanrı'nın kendilerini affettiğini ve Ay'ı birazdan normal rengine çevireceğini söyler.
Tutulma biter, Tanrı tarafından affedilen yerliler de mutludur, evrenin işleyişini bilen Kolomb tek bir not düşer seyir defterine:
"Cehalet, her zaman köleliği getirir."
Haziran 1503
Yalnız kaldığında benliğinin
farkına varan çocuktan daha güzel gülen veya daha güzel poz verip konuşan çocuk yok.
Kimse bizi zorlamadığı hâlde bizim için iyi olduğunu bildiğimizden dişlerimizi fırçalıyorsak, bizim bildiğimizi çocuk da biliyorsa, serbest bırakıldığında onun neden kendisi için iyi değil de kötü olana yöneleceğine inanıyoruz? Çocuğun içinden geldiği için değil de baskıdan dolayı o ya da bu şekilde davranmasını
sağlamak, kısa vadede sonuç veriyor gibi görünse de otoriteye göre hareket eden bireyler doğuruyor.