"Kişi o dünyanın ayrılmaz bir parçası, bireysel olasılıkların ve sorumlulukların farkında olmayan bir parçası olduğu dönemde, ondan korkması gerekmiyordu. Ama birey haline gelince, tek başına kalmıştır ve dünyayı, bütün tehlikeli ve kendisini yönetrn yönleriyle karşısında görmektedir. "
Sayfa 48 - Say
"Gene aynı ölçüde zorunlu, bedensel süreçlerden değil, insanoğlunun yaşam ve yaşama biçiminin özünden kaynaklanan bir bölüm daha vardır:Bu, kişinin kendi dışındaki dünyayla bağlantılı olma gereksinimi, yalnızlıktan kaçınma gereksinimidir. Fiziksel açlık nasıl bedeni ölüme götürürse, kendini tümden yapayalnız ve soyutlanmış hissetmek de aynı şekilde insanın zihnini parçalanmaya götürür. "
Sayfa 35 - Say
"Hiçbir yararı olmayacağını bile bile insan kalmanın çok önemli olduğunu düşünüyorsan, onları yendin demektir."
Sayfa 185 - Can
Okur Takip Önerileri
"Bilinçlrninceye kadar asla başkaldıramayacaklar, ama başkaldırmadıkça da bilinçlenemezler."
Sayfa 83 - Can
"Bağlılık, düşünmemek demektir, düşünmeye gerek duymamak demektir. Bağlılık bilinçsizliktir."
Sayfa 66 - Can
"Birisini sevmeye kalkışmak, önemli bir işe girişmek gibidir, bilirsin. Enerji, kendini veriş, körlük ister. Hatta başlangıçta bir uçurumun üzerinden sıçramanın gerektiği bir an vardır. Düşünmeye kalkarsa atlayamaz insan. Bundan böyle artık bu gerekli sıçrayışı yapamayacağımı biliyorum. "
Sayfa 214 - Can
"Varoluş uzaktan uzağa düşünülebilecek bir şey değildir. Sizi birden kaplaması, üzerinizde duraksaması, kıpırdamaz koca bir hayvan gibi yüreğinizin üstğne çökmesi gerekir... Ya da hiçbir şey yoktur artık."
Sayfa 196 - Can
"İnsanın, başkalarından, onları sevdiğinden daha çok nefret edemeyeceğini sanırım," diyorum.
Sayfa 177 - Can
"Düşünmenin önüne geçebilsem hiç de fena olmayacak. Düşünceler her şeyden daha tatsız. Uzanıp dururlar, bitmez tükenmezler ve insanın ağzında acayip bir tat bırakırlar."
Sayfa 151 - Can
"Benim gözümde geçmiş, bir çeşit emekliye çıkarma, bir başka varoluşma biçimi, bir tatil ve hareketsizliktir. İşi biten her olay kendi kendine bir kutunun içine usulca giriyor ve fahri bir olay niteliği alıyordu."
Sayfa 146 - Can
"Dünya her gün aynı yüzle ortaya çıkıyorsa, bunun nedeni tembelliktir sanırım."
Sayfa 89 - Can
"Yapayalnızım ama bir kente yürüyen ordu gibiyim."
Sayfa 89 - Can
"Kendimi sorguya çekince, kendimin, kendim olmaklığımın ve burada bulunmaklığımın başımdan geçtiğini görüyorum"
Sayfa 88 - Can
"Hayatımın anlarının, hatırlanan bir hayatın anları gibi birbirini izlemesini istemiştim. Zamanı kuyruğundan yakalamaya kalkışmanın böyle bir önemi olabilirdi."
Sayfa 69 - Can