Insanoğlunun rahatlığa alışması ve eski sefil günleri çabucak unutuvermesi ne tuhaftır... İste Yaradan bunun için "insan" demiştir adına. İnsan unutan demektir. Zaten unutulmasa çekilir mi dünyanın kahrı?
Bize hiçbir şey yapılmadı, yalnızca tam bir hiçliğin içine koyulduk. Çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhunu hiçlik kadar baskı altına alamaz.
Bir beyaz sayfanın orta yerinde, gerçeğin rengine aşina bir kara gözbebeğidir yazı. Onun gözümüze benzerliği de bu sırda saklıdır. Zira, gözümüz de beyazının ortasındaki karasıyla görür.