2 ailenin nefreti ve bu nefretin içinden doğan bir aşkı anlatıyor kitap. Tabiki tiyatro eseri olarak yazıldığı için bazı geçişler saçma ve hızlı gelebilir ama bu ele alarak okunduğunda sizi içinde sürükleyen bir aşk hikayesi. Shakespeare ruhhalini yansıtmak icin sahnelerdeki ışığı çok iyi yansıtmış. Aslında aşkın baştan beri ölü olduğunu anlatmak için uliet ve romeo nun bulundugu ortamlar surekli los ışıkta yansıtılmış. (Spoiler bundan sonrası:) ) Edebi yönden bakılmaksızın ama 13-15 yaş aralığındaki iki çocuğun iletişim eksikliğinden ve etraftaki insanların plansız, dengesiz hareketlerinden doğan bir ölümü anlatıyor. Özellikle roman hjbi okumaya çalışırsanız Dadı'nın bir cevabı 5-10 cümlede vermesi bir süre sonra sıkabilir sizi. Zaten juliet bile bu konuda şikayetçi. Özellikle Capulet ailesinin juliet'e tybalt ölene kadar prenses gibi davranıp Tybalt ölünce çareyi Juliet'i Paris ile evlendirmekle bulan babasının -Juliet bu teklifi reddedince takındığı hal ve tavır size "ne alaka?" dedirtebilir ama bence en zevkli kısmı da Capuketlerin anı ruh hali değişimlerini doğan kisimlardı.
