Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Hatice Gümüştekin

Hatice Gümüştekin
@Haticegumustekin
Ben bir samanyolu bedevisiyim artık.
Unutmak için verdiğim bunca çabadan geçtiğim bunca yıldan sonra tam unutmaya alıştırmışken kendimi artık unutmak istemediğimi fark ettim. ( Artık unutmak istemiyorum!)
Sayfa 121Kitabı okudu
Reklam
İnsan ölüyorsa acıdan ölür bir gün, kendine bir daha uğrayamadığından, koyduğu yerde duramayışındandır hayatın hatanın dönüşsüz oluşundandır. Hiçbir aşk sürmez sonsuza değin, bütünlüğünü yitirişinden ölür bir mum ve insan kanatlarından ayrılır bir gün.
Sayfa 106Kitabı okudu
Bense "hâlâ duymaktayım soluğunu bir de hançer gibi sapladığın o sözcüğü."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Reklam
Nasıl inanırım, o; olmak istemiş de olmamış bir yarım nefes gibi şuramda.
Ayrılık
Kalbim alış artık, kır kendini kendi duvarında sesini kendi duvarına haykır.
Yokluğunun sebebini anlatamadım kendime, yokluğun ne vakittir karlı bir tepe gibi içimde.
Ağaç anlatabilir kendini yağmura, hiç değilse fısıldayabilir — bunu biliyorum. Kuş nasıl tarif edecek; konsa yeryüzünde av, uçsa bir ömür boynunda vebal. Ve kimim ben, düşe kalka dolaşan yorgun ruh, dolaşık gönül, som gurur?
Toprak gibi ikiye ayrıldığımı gördüğümde yerin dibine geçmeyi diledim.
Reklam
İnsan kadife bir hatıradan başka nedir ki? Geçmiş: üstümüzü her gece onunla örttüğümüz... uykuların derininde kor yankılarına düşer gibi olduğumuz ve sonra unuttuğumuz. Dağın doruğu ile dağın derini arasındaki mesafeden başka nedir ki insan: derininde kor tutmuş haller, doruğunda ıssızlık bilgisi... Güne ait sesler çoğaldığında hatıranın kendisi de kokusu da bilgisi de silikleşecek... Ve, insan sabahın nemi kadar sessiz olmayı isteyecek.
Yokluk ateşiyle tutunduk varlığa çatladık, kırıldık, ağrıdık.
Serin bir rüyanın hatırınadır çektiğim dünya ağrısı.
Sayfa 13 - MetisKitabı okudu
261 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.