Hatice
@Haticelik_
Bir inşirah ferahlığı lazım yüreklere...
KKÖ
Hafız
233 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Biz bu dünyaya gitmek için geldik ama aynı zamanda hüsn ile an seyretmeye, güzellik ve zarafet seyretmeye geldik.
Mevzuya böyle bakmak lazım.İyi hayat işte bu.Bunun yolu da insanın Cenab-ı Allah’la barışık olmasından geçiyor.
Sayfa 77Kitabı okudu
Hatice tekrar paylaştı.
Biz süreçten sorumluyuz,sonuçtan sorumlu değiliz ve süreci bir Müslüman gibi yaşamakla mükellefiz.Sadece kendimiz değil bulunduğumuz çevre de bizim kaderimizi yazar.İnsan en çok görüştüğü beş kişinin ortalamasıdır, denir.Buna çok inanıyorum.İnsan dostunun kaderinden pay alır.
İnsanın kendi değerinin farkında olması kibir değildir.
Kişinin kendisini bir kıymet olarak görmesi lazım ki potansiyelini ziyan edip kendini israf etmesin.
Okur Takip Önerileri
Allahu Teala bizlere kimsenin dış görünüşüne aldanmadan onların gerçek değerini anlayacak basiret lütfetsin.
İyiliğe niyet etmek, insan hayatı için zihinsel bir konfordur çünkü kendimizi kimsenin davranışına göre ayarlamamız gerekmez.
Bizim insanlarla ilişkimiz,esasında Rabbimizle ilişkimizdir.
Bir insanın kendinden hoşnut ve kendiyle barışık olması Rabbinden razı olduğunun bir tezahürüdür.
Bir davası olanın , onu taşıyacak ve aktaracak zihinsel, psikolojik, sosyal gücü ve birikimi olmalıdır.
Boş insanlar büyük sözler taşıyamaz.
İyilik de kötülük de her dönemde kendini sürekli tekrarlar.Dolayısıyla en kötü çağda yaşadığımızı düşünerek ümitsizliğe kapılamayız.Belki asıl dikkat etmemiz gereken şey kötülüğün normalleşmesidir.
Kalbimizde hakikatin ışığı zayıfladığında zihnimizde batılın gerekçeleri çoğalmaya başlar.
Allah bir kişiyi onun kıymetini bazen saklayarak bazen de izhar ederek korur.Allah’ın işine akıl ermez, güç yetmez.Lütuf ve ikramını kimsenin aklının ermeyeceği en ince yollardan ulaştırır.
İnsanın gerçek karakteri, üzerinde çok düşünmeden hareket ettiği zamanlarda ortaya çıkar.
“Ey Rabbim! Bana lütfedeceğin her türlü hayra muhtacım!”
(Kasas,24)
İnsanın zenginliği sadece kendisine verilenlerle değil, çevresindeki insanların her boyuttaki seçkinliğiyle de ilgilidir.
Karada gemi yapan Hz.Nuh’un kıssası, etrafın lafına değil işine bakmanın sembolüdür.