Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş, horgörülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen' e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
Seni yalnız komak var, o koyuyor adama.
Yokluk bir ayna, âlem ise yokluğun aksi
İnsan yokluğun gözünde bir akis misali
Bakan gözün içinde gizlenmiş
Sen gözüsün aynada beliren aksin
Gözün nuru ve bebeğiyse "O" bilesin
Bu gözle kendini görmek istemiş ...
Vicdan denilen şey ne ki konuşan bir varlık mi yoksa ben miyim ? Her şeyin en doğrusunu öneren şey bu kadar basit olmamalı ve insan bu nimetin kıymetini bilip koynunda uyumalı... Aslında belkide vicdanını keşfetmek için bir yolculuğa çıkmalı....