Hülya Al
@Hulya28
Yoga Woman
Teacher and Translator
master
Istanbul
Giresun
502 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
O beni heybetli bedeniyle korurdu, ben de onu kültürümle, düşüncelerimle yükseltirdim ...
Sayfa 69Kitabı okudu
Iki kere iki dördün mükemmel olduğuna tamamıyla katılıyorum ama amaç yalnızca övmekse iki kere ikinin beş etmesi de bazen çok güzeldir...
Sayfa 47Kitabı okudu
Şüphesiz ki ; insanoğlu yaratmayı, yeni yollar açmayı sever. Peki ama neden yıkmayı da , parçalamayı da, kargaşayı da bir o kadar seviyor? Yanıtlayın hadi!
Sayfa 46Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hadi ama baylar, olay cetvele ve aritmetiğe dayandıysa, iki kere iki dört ediyorsa ; özgür irade nerede?
Sayfa 44Kitabı okudu
En usta cinayet işleyenlerin uygar kişiler olduğunu fark ettiniz mi hiç?
Sayfa 34Kitabı okudu
Uygarlık neyimizi yumuşatmış? Insanların duygularının çeşitlenmesinden başka bir işe yaramıyor uygarlık!
Sayfa 34Kitabı okudu
...Bütün bu olanlar can sıkıntısından oluyordu,baylar; hareketsizliğim beni bir böcek gibi eziyordu...
Sayfa 26Kitabı okudu
...Bunun berbat olduğunu anlamamıza rağmen başka türlü olmayacağını, başka bir çıkış olmadığını, biraz daha zaman bile olsa asla başka biri olmak istemeyeceğimizi çünkü dönüşebileceginiz öyle birinin aslında olmadığını anlamaktır...
Sayfa 15Kitabı okudu
Size yemin ederim ki, gereğinden fazla anlamak bir hastalıktır, gerçek bir hastalık...
Sayfa 13 - KoridorKitabı okudu
Zeki insanlar hiçbir şey beceremezler, becerenler sadece aptallardır...Evet, bayım, on dokuzuncu yüzyıl insanı öncelikle karaktersiz olmalıdır, ruhen mecburdur böyle olmaya ...
Sayfa 11 - KoridorKitabı okudu
En büyük fenalığım her an, en kızgın olduğum anlarda bile, aslında hiç de kötü ve lanet bir insan olmadığımı, yalnızca serçeleri ürkütecek Kadar bir korku yaydığımı kendime utana sıkıla itiraf etmemdir...
Sayfa 10Kitabı okudu
...Fakat kitapla birlikte cehennemime geri döndüğüm an , ne andı! Sonunda yalnızdım ve artık asla yalnız olmayacaktım...
Sayfa 47Kitabı okudu
Insan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağrımaya başlayana kadar düşünüyordu. Hiçbir şey olmuyordu. Insan yalnız kalıyordu, yalnız, yalnız...
Sayfa 39Kitabı okudu
Yapacak hiçbir şey yoktu, duyacak hiçbir şey yoktu, görecek hiçbir şey yoktu, her yerde ve sürekli olarak insanın çevresinde hiçlik, zamandan ve mekandan mutlak anlamda yoksun bir boşluk vardı...
Sayfa 38Kitabı okudu
Dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır bir baskı uygulayamaz...
Sayfa 37Kitabı okudu