Hümeyra Özer
@Humeyraozer00
215 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ne aradiysam zıddını buldum: Doğruyu aradım, yanlışı buldum; dostumu aradım, düşmanımı buldum. Aramayı biraktigimda ise dogrularin ve yanlışların ötesinde, renklerin zitliginda resmin bütününü gördüm. Ne doğru vardı ne yanlış, ne kötü vardı ne iyi, her şey olması gerektiği gibiydi...
Mutluluk, mutlu olma ihtiyacım olmadığına inandığım günden sonra içime yerleşti. Evet, mutluluk için harici bir şeye ihtiyacım olmadığına inandığım günden sonra...
Eğer düşersen seni yeniden kaldırırım. Eğer kaldıramazsam yanına uzanirim.
Okur Takip Önerileri
Kaybedenler, kendini iyi yetiştirmiş kişiler gibi, kazananlara nispetle çok daha geniş bilgi ağına sahiptirler. Kazanmak için tek bir şey bilmen, her şeyi bilmekle zaman yitirmemen gerekir. Derin bilginin hazzı, kaybedenlere özgüdür. (Umberto Eco/Sıfır Sayı)
Ben fani olmak, çocuk olmak, çiçek olmak istiyorum.
Nasıl da iğdiş etmişler ağac seni,
Nasıl da tuhaf duruşun, nasıl garip!
Nasıl da çekmişsin binbir çile,
Kalana kadar içinde safi inat ve irade!
Ben de senin gibiyim, küsmedim
Şu igdiş edilmiş, çileli hayatıma
Günbegün çektiğim eziyetin içinden
Ceviririm alnimi ışığa.
Latif ve narin ne vardiysa içimde,
Hoyratça kırdı geçirdi dünya,
Memnunum, barisigim yine de,
Sabırla yeni yapraklar veririm
Yüzlerce kez kırılmış dallarimdan
Ve tüm acılara rağmen hâlâ
Aşığım ben bu divane dünyaya
Tek bildiğim şu: Ne oyun oynayan çocukların hesapsız mutluluğu, ne geçip giden gezginlerin aldirişsizligi, ne sevgililerin vurdumduymaz esrikliği, ne de çiçek devşiren kadınların toplama hevesi bahşedilmis bana. Bana bahşedilen, hayatın içinde duyduğum sesini takip etmek; anlamını ve amacını tam bilmesem de, beni neşeli yollardan alıp giderek daha karanlık, daha belirsiz yollara götürse de, bu sesi takip etmek.
Yüzünde maske taşıyan değişken insanın, doğada büyüyen her varlığa ciddiyetle bakmaya başladığı anda urkmesi kaçınılmazdır.
Açar düşünceler de çiçekler gibi,
Bir günde yüzlercesi.
Bırak ciceklensin! Bırak her şeyi akisina
Sorma sana getirisini!
Ah, ağaclara da güven olmuyordu işte, onları da kaybedebiliyordunuz, ellerinizin altında öluveriyorlardı, gün geliyor sizi yarı yolda bırakıp o devasa karanlığın içinde kaybolup gidiyorlardı.
Ölüm tüm farklılıkları bertaraf eder, ama düşkünlük daima farkla ilişkilidir, yine de yaşama ve ebediyete giden yol ölümden ve farklılıkların izalesinden geçer. O halde yalnızca komşuya sevgi hakikatte yaşama götürür.
En yüksek bahtiyarlik sevilmektir, yegâne sevgiliyi bulmaktır.
Yazık, ama dünya değişmiştir ve dünya tedricen değişirken yozlasmisligin kalıpları da daha gizli saklı hale gelir, onlara parmak basmak daha zorlaşır ama daha iyiye gitmiş olmadıkları muhakkaktır.
Mesele dünyanın ciddiyetten ne anladığıdır, bunu üç aşağı beş yukarı dünyevi gailelerin telaşesi olarak anlayıp anlamadığıdır; ve mesele dünyanın ciddiyet ve kibir üzerindeki o hiç bitip tükenmeyen kafa karışıklığı yüzünden, tüm ciddiyetine rağmen, bir insanın, eğer ciddiyet en yüksek anlamda sahip olsaydı, bunun sayesinde ciddi davranacağını görmeyecek kadar gülünç olup olmadığıdır, mesele dünyanın o vakit gayri ihtiyari kahkahalara boğulup bogulmayacagidir.
zira fayda sağlamanın şartı her şeyden önce her zaman farkındalık edinmektir.