Bir ayağı kapıda sevgini beyhude bir
çabayla durdurabilir miydi sözlerim
Biliyorum en çok gidenlere yakışıyor uzaklar,
bekleyenler gidenlerin kalbinde tedavülden kalkınca
Zevahirde aptal belleme beni; bilirdim, onu severdin
Okur Takip Önerileri
Bana şiir dinlemeye gelir, onunla mısraları yıldızlara asardın
Mevsim normallerinin çok üstündeydi bu yalnızlık
Hep sonralara bıraktım zafiyetinde sen olan
zayiatı ağır mutluluklarımın vedanla birinci
derece ayrılıklarını, belki dönersin diye
Zayi olmuş bir kentin şeceresi bozuk
sokaklarında, solculuk kavgasında
öldürülen faili meçhul bir gencin annesine
bıraktığı şaibeli bir veda gibi git
Ve tuhaftır bileklerini kestiğim çığlıkların
sessizliğine de katlanamıyorum
Görgü tanıkları olmayan bir kazayla
hayatımdan çıktığından beri
Ama korkma,
adın rehin tuttuğum anıların kayıp ihbarında
bulunduğu bir şiirin umut dolu mısralarında
ölü bulunsa da, bende ilelebet yaşayacak…
Alışık olmadığımız gitmeleri
omuzlarımızda iz bırakmış
umutlarla solumuzda açılan
mezarlara gömmüş, en derinlere saklamışız
Birbirimizin uzaklarıydık ikimiz
Ölüyor mısralarım
ve bir şiire gömecek mezar bulamıyorum seni
Değmiyor tenlerimiz birbirine
Yakışamıyoruz
Ve beğenmiyor tanrı bizi
Sevmiyor
En güzel baharlara kokunu giydirir,
kırık bir fincanda papatya falı
bakardım ama sen dönmezdin
manevi bir intihar olan umutlarımla
Yatalak bir sevdanın kronik gözyaşlarına
emanet düşlerle yas tutarım, nazarında
manevi bir intihar olan umutlarımla