Zihnin kendisi esneyen, esneyince boşluk açılan bir yer biliyor musunuz? Oda gibi, oda boşluk demektir, içini eşya ile doldurdukça sıkıntı veren bir yer haline gelmeye başlar, ve artık hareket edemezsiniz, taa ki yeni bir eve çıkıncaya dek... Her neyse, bu esnekliği şimdiye dek ben de bilmezdim. Bir meditasyondu bu kitap. İşte size bir tane mantra: Bambu gibi ol, bir geçit gibi, yaşamın içinden akışına izin ver. Bir dalga gibi önüne çıkan herşeyi özüne al ve okyanusa geri dön!"
Şu noktada artık özet yazmak imkansız, tanımlama yaptıkça, çerçeve çizdikçe her şey soyutlaşıyor.. Ama herşey... Daha ne denebilir? Buradan gidip Türker Kılıç'ın Fatih Altaylı röportajını tekrar izleyip notlar almalıyım. Tamamlanmalıyım... İyi ki okudum, pür neşe doldum :)
