Sabitlenmiş gönderi
Güldükçe gülüyor kadının biri
Güldükçe gülüyor ya da gülmüyor işte güldükçe..
Yorgun gözlerim harf aralarında bir ileri bir geri kıvılcımlanırken tahayyülümde canlanan dünya, başka türlü yaşamlara özlem duyduğum şu acınası kendi gerçekliğimden bir kaçış değil de neydi ki?
Sayfa 164Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kendi dünyamı sevemiyorum bir türlü ve tiksiniyorum yaşamımın acizliğinden. Hatta belki kitapları da bu yüzden sevdim
Sayfa 164Kitabı okudu
Üstüme düşeni fazlasıyla yaptım sanıyorum, haddimden fazlasını istemeyin benden…
Sayfa 80Kitabı okudu
İçimdekileri şiirin günışığında yıkamalıyım ki yaşayabilmeliyim karanlığımı.
Sayfa 78Kitabı okudu
Ölümün iki suratlı çehresinden nefret ediyordu. Hem bir sefillik hem bir yücelikti. Hem bir cesaretin bedeli hem de bir korkunun utancıydı ölüm.
Sayfa 73Kitabı okudu
Böyle biri olmamalıydım. Neyimden memnun değilim, onu da bilmiyorum.
Sayfa 71Kitabı okudu
“Ben pek fazla şey yaşamadım Hocam mesela, yine de kitaplar bana bir şeyleri bulduğumu hissettiriyor.” dedi Tolga. “O bulduğunu zannettiğin şey muhtemelen bir yığın avuntu, başka bir şey değildir. Muhtemelen yaşayamadıklarının telafisini buluyorsundur kitaplarda.
Sayfa 71Kitabı okudu
“Okumaktan başka şeylerle de meşgul olması lazım insanın.” dedi.
“Yaşaması gerek en başta. Yaşamadıktan sonra okumak yalnızca bir arayış olabiliyor, bulmak değil.”
Sayfa 70Kitabı okudu
Başka türlü hayatların özlemleri engel oluyor kendimi yaşamama. Olsa olsa oynayabiliyorum kendimi, insanlar bendeki değişikliği fark etmesin diye, kendimi ele vermeyeyim diye kendi-
me benzemeye çalışıyorum anlamsız bir çabayla. Ne gereksiz bir çaba ki bu yaklaşmak istedikçe uzaklaşıyorum kendimden.
Sayfa 70Kitabı okudu
Okumak, mukayese gücünü arttırır insanın. Ama gereğinden fazla okumak yaşamdan koparır, mukayesede yaşatır insanı. Yaşamazsın, yalnızca mukayese edersin sonra.
Sayfa 69Kitabı okudu