Halit şafak yüksel
@KULE_AVCISI
5 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
2024 okuma hedefini güncelledi.
2024 OKUMA HEDEFİ
13/25 kitap - %52 tamamlandı
13 kitap okudu
25 kitap
2.188 sayfa
2 inceleme
7 alıntı
21 günde 1 kitap okumalı.
Biliyorum, kolay değil yaşamak,
Gönül verip türkü söylemek yar üstüne;
Yıldız ışığında dolaşıp geceleri,
Gündüzleri gün ışığında ısınmak;
Şöyle bir fırsat bulup yarım gün,
Yan gelebilmek Çamlıca tepesine...
-Bin türlü mavi akar Boğaz'dan-
Her şeyi unutabilmek maviler içinde.
Biliyorum, kolay değil yaşamak;
Ama işte
Bir ölünün hala yatağı sıcak,
Birinin saati işliyor kolunda.
Yaşamak kolay değil ya kardeşler,
Ölmek de değil;
Kolay değil bu dünyadan ayrılmak.
Orhan Veli Kanık
Okur Takip Önerileri
Paranın zehirlediği ölümden sadece öfke doğar.
Sayfa 16Kitabı okudu
Bir kitap okudu
Gün olur, alır başımı giderim,
Denizden yeni çıkmış ağların kokusunda.
Şu ada senin, bu ada benim,
Yelkovan kuşlarının peşi sıra.
Dünyalar vardır, düşünemezsiniz;
Çiçekler gürültüyle açar;
Gürültüyle çıkar duman topraktan.
Hele martılar, hele martılar,
Her bir tüylerinde ayrı telâş!..
Gün olur, başıma kadar mavi;
Gün olur, başıma kadar güneş;
Gün olur, deli gibi...
Orhan Veli Kanık
Ne atom bombası,
Ne Londra Konferansı;
Bir elinde cımbız,
Bir Elinde Ayna;
Umurunda mı dünya!
Orhan Veli Kanık
Şu anda okuyor
%46 (80/171)
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.
Orhan Veli Kanık
Gittikçe daha da sıkılıyorum. Nihayetinde canımı almaya karar verdim. Bir akşam, etrafta kimsenin olmadığı bir vakit, kararlılıkla denize daldım. Ancak ayağımın güverteden ayrıldığı ve gemiyle bağlantım koptuğu an, hemen canımın kıymetini fark ettim. Kalbimin derinliklerinden keşke vazgeçseydim, diye düşündüm. Lakin çok geçti.
Sayfa 69Kitabı okudu
“Beni, yüz sene boyunca bekle, lütfen,” dedi. “Yüz sene mezarımın başucunda oturup bekle çünkü mutlaka seni görmeye geleceğim.”
Sayfa 12Kitabı okudu
Her gün bir azan, bir durulan bu depresif hâl tarafından ruhu törpülenen insanlarız sadece.
Sayfa 89 - Tokyo KlasikKitabı okudu
Bazen hangisi daha doğru bilmiyorum; toplum içindeyken insanlara uyum sağlayarak benliğimi ayrı bir yere koymak mı, yoksa her ne durumda olursa olsun kendimi değiştirmeden özüme uygun yaşamak mı?
Sayfa 69 - Tokyo KlasikKitabı okudu
Bahçeye çıktığımda çilek ağaçlarının çiçeklerine gözüm takılıyor ve babamın öldüğü gerçeğini hatırlıyorum o an. Çok tuhaf, ölüp gitmek benim için anlaşılması çok güç bir hadise, aklıma yatmıyor bir türlü.
Sayfa 17 - Tokyo KlasikKitabı okudu
"İnsan olmanın iyi tarafları yok değil," diye geçiriyorum içimden. Çiçeklerin güzelliğini algılayabilen, onlara karşı sevgi duyabilen varlıklarız sonuçda.
Sayfa 42 - Tokyo KlasikKitabı okudu
1000Kitap'a katıldı.