İnsan olarak öğrendiğimiz en önemli şeylerden biri , farklı bakış açılarıyla düşünebilmektir. Çocuklara genellikle bu konuda anlamlı denebilecek alıştırmalar yaptırılmaz . Oysa insanın, kendisini bir başkasının yerine koymaya zorlanması , yeni bilişsel yollara da kapı aralayacaktır.
Bir canlı ne kadar basitse o kadar az duyarlıdır ve uyarılara karşı daha fazla zayıf karşılık verir. Ne kadar gelişmişse , gerçekliğe karşı daha fazla duyarlıdır ve daha enerjik bir biçimde tepki verir.
Mutlu olmak için doğru zaman diye bir şey yoktur. Mutluluğun kendisi vardır ve bunu fark eden kişi için her an doğru andır. Mutlu olmak için doğru fırsatı , doğru zamanı bekleyenler farkında olmadan karşılaştıkları tüm fırsatları ellerinden kaçırırlar.
Aslında bakarsan hâlâ anlayamadığım şey , insanın tehlikesini bilerek bir suçu işledikten sonra itiraf etme cesaretini bulamayışıdır. İtirafı engelleyen bu basit korkuyu her türlü suçtan daha zavallıca buluyorum.
Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir ,ağır da olsa, hafif de olsa , hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar , sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.