NAKED
@KaybedenlerClub
Vahşet her yanda ulu orta sergilenirken, öpüşmek için saklanmak zorunda kaldığımız bir dünyada yaşıyoruz...
Yazar
Felsefe
İstanbul
Dünya, 12 Ekim 1934
499 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Boş arzu sonunda boş pişmanlıkla
Elele gidince ölüme, her şey boşlaşınca,
Ne dindirebilir ki unutulmamış acıyı
Ve öğretebilir unutmamışa unutmayı?
Sayfa 151
Felsefe, gürültü içinde sessiz; kalabalık içinde yalnız olma sanatıdır.
"Ben senin neyinim diye sordu; ellerim dizlerimde usulca fısıldadım ,sen bütün umutlarımın insan suretine bürünmüş halisin."
Okur Takip Önerileri
Başıma gelenleri, hayatın bana yaptıklarını, kayıtsızca ve yüzümde hafif bir gülümsemeyle seyrediyorum.
Ardımızda kronik hasta konvoyları
Sıpalar ve üstlerinde devrimcemsi şehitleri
Bir de cömert dudaklı, epik duvaklı
Alelade reklamtopuklular
Hep bir kavga vardı da sardı ikimizi kızinceden
Bitmek tükenmeyen ihanetler, dövüşler
Yoksulluklar...
kaç sureyse öderim
ağladım, sömürülmek ve dönmek istemiyorum
yemin billah olsun, kaç sureyse öderim...
ege gibi asil bir batıştı yaşantımız
Her sapa yolda dimdik yürüdük
Hayallerimizde mahkum aslanlar ve
Bir de Marx önadlı artık tenha bir viyadük
Sayfa 32
Anlamak için kendimi yok ettim.
Kendimi öyle çok anlattım ki sonunda varlığım tükendi...
Neye inanırsan inan, seni mutlu etmiyorsa yanlıştır.
"...acı çekin, sarhoş olun, haz kadehini dikin kafanıza, ağlayın ya da gülün, sevinçten ya da umutsuzluktan çığlıklar atın - geriye nasılsa hiçbir şey kalmayacak.''
Sizi kimsenin sevmediği bir yerde hayatta kalmaya çalışmanın trajedisini Shakespeare bile yazamazdı.
Bu oyunu tamamlamak için buradayız.
