Fatma
@Kitapkokusu03
“İnşa edilen bir kütüphane, yaratılan bir hayat demektir; yığılmış kitaplar toplamı değildir asla.”
-Carlos María Domínguez
Öğretmen
Afyon
8 okur puanı
Mayıs 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Ne kadar basit görünüyor(!)
“İnsan, kaderinin acı çekmek olduğunu fark ederse ıstırabı kabul etmeyi de bir görev olarak benimseyecektir; bu onun tek ve kendine özgü görevidir.”
Acı çekme cesaretimiz…
…
fakat gözyaşlarımızdan utanmamızın gereği yoktu; çünkü gözyaşları insanın cesaretlerden en büyüğü olan acı çekme cesaretine sahip olduğunun kanıtıdır.
Sayfa 89Kitabı okuyor
aynadaki kim?
Fiziksel yorgunluğu tercih etti hep. Ruhsal durumları anlamlandırması çetrefilliydi çünkü.
Şimdi baktı ki aynaya iki yorgunluk da sirayet etmiş. Usulca beyaz bayrağını salladı. Dirayeti aldı ve istemeye istemeye yastığının altına koydu. Böylesi daha iyiydi.
Okur Takip Önerileri
“Hayatın anlamını sorup durmak yerine, kendimizi her gün ve her saat yaşam tarafından sınanan insanlar olarak düşünmemiz gerekir.”
Sayfa 87Kitabı okuyor
“İnsanın zihinsel durumu ile bağışıklığı arasında ne kadar sıkı bir bağ olduğunu bilenler, ani umut ve cesaret kaybının ölümcül bir etkisi olabileceğini kavrayabilirler.”
Sayfa 86Kitabı okuyor
Kuş ölür sen uçuşu hatırla
…
Kim toplayacak gözyaşlarımızı
Kim koyacak sevgiyi içimize
Gittik gittik gittik…
Acılara gittik
Keşkelere gittik
Ben sana sen bana gittik
Sonra öğrendik ki dünya yuvarlak,kaldık
…
Bir bomba sesi bölüyor uykumu anne,
Öyle titriyor ki bedenim.
Dün vardın yanımda, nefesini hissettim.
Şimdi yoksun, baksana kimsesizim.
Çaresizim, yıkıntılar içindeyim…
“Hatıralar, mutlu bir hayatın hatıraları olursa güzeldir; insana güç kapanmış yaraları hatırlatınca acı şeylerdir.”
Gülüp geçmek gerekiyormuş sahiden…
“Mizah, ruhun kendini koruma savaşında bir başka silahıydı. Mizahın sadece birkaç saniye bile olsa insana, başka her şeyden fazla olarak her durumun üzerine çıkabilecek bir mesafe ve beceri sağladığı iyi bilinir.”
Sayfa 55Kitabı okuyor
Yaşam reçetesi…
“Bir mizah duygusu geliştirme ve olayları mizahın ışığında görebilme çabası, yaşama sanatında ustalaşırken öğrenilen bir hile gibiydi.”
Sayfa 56Kitabı okuyor
Biri bize Dostoyevski' nin insanı hemen her şeye alışabilen bir varlık olarak tanımlamasının anlamını sorsaydı derdik ki:
"Evet, insan neredeyse her şeye alışır ama bunun nasıl olduğunu bize sormayın."
Kazanç Kayıp Trafiği…
“Bir an gelir, insan hayatta olmanın kendisine kazandırdıklarıyla kaybettirdiklerini kıyaslamaya başlar. Yüzünün güldüğü anların diğerlerine nazaran ne kadar az olduğunu fark ettiğinde de o kısacık anların bir ömür kederlenmeye değecek kadar vazgeçilmez olup olmadığını düşünür. Büyük acıların ardından ikramiye gibi gelen o kısa sevinçler de seyrekleşince daha fazla yaşamak için bir neden bulamaz hale getiriverir insanı bu kıyas. Oradan da sabırsız bir uçurumun kenarına…”
Sayfa 311Kitabı okudu
Girdap misali…
“Uyanıkken kafamın içinde cirit atanlar, uykunun hükümranlığıyla birlikte birer birer rüya sahneme hücum ediyordu.”
Sayfa 292Kitabı okudu
Farklı pencereden…
Ama intihar insanın kendisini, dünyadaki varlığını biraz fazlaca önemsediği anlamına gelmiyor mu?
Sayfa 42Kitabı okudu
