Türkan Kılıç
@Kitaplarlaiyilesenkiz
Gençlik bir kitaptı, okuyoruz..
AÖF İlahiyat BAÜ - Sosyoloji
1122 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Zaman şımarıktır, gözlendiğini anladığında nazlı nazlı atar adımlarını.
Sessiz kalıp kaçmanın kazandıracağı hicliktense ortalığı birbirine karıştıracak kavgayı, gürültüyü istiyordum.
Dudaklarımdan saçılan sözlerin bazıları benimdi, bazılarıysa sahipsiz. Öfkeli bir insanın sözleri tümüyle güvenilir değildir.
Okur Takip Önerileri
Seninle arama girecek ufak bir pürüze bile düşmanlık beslemem kabul edilebilir olmalı.
Onun Kur'an okuduğu anlar uyanmak istemeyeceğim güzel bir rüya gibiydi..
Hiçbir şey hissetmeden bomboş kalmak, kendimden bihaber olmak çaresiz hissettirirdi.
Ama haklısın, bir kitapta altını çizdiğin satırlar mahremdir. Onlarca cümlenin içinden senin için özel olanları afişe etmiş olursun fakat yazdıkların daha mahremdir. Kabul edersin ki, zihnindeki binlerce düşünce içinden somutlaştırdıkların seni, altını çizdiğin satırlardan daha çok ortaya serer.. Çoğu zaman.
Her gürültü yorucu değildir, tıpkı her sessizliğin huzurlu olmadığı gibi.
Düşmanıma duyduğum bu güçlü his şayet hayranlıksa sonumu getirmek için bir düşmana ihtiyacım dahi kalmayacaktı, kendi kuyumu hevesle kazıyordum.
Kadının zihni alev aldı, adam o alevin dumanında zehirlendi; kadın gözlerini kapadı, adam ikisi için de her yanını kolladı. Kadın, acının pençesine takılıp ruhu kanlar içinde kalmış ve bir kenara savrulup atılmıştı. Adam hâlâ boğazında bir penceyle nefes almaya çalışıyordu. Kadının hafızasındaki anılar bir kez daha saçılıp savrulmuştu, adam bir kez daha her bir anıyı onun yerine koruyup kollamış, onları geri alacağı ana kadar zihninde saklamıştı.
Güneş bile olsa tüm o şatafatlı güce rağmen bulutların arkasında sönük kalabiliyordu.
Benim ona olan güvensizliğime karşı bana gösterdiği güven, her ne kadar itiraf edemesem de küçük bir yanıma uysallığı bulaştırmıştı.
Sessizlik bir türlü sonu gelmeyen bir sökük gibi uzayıp durdu. Zihnimde çaktığı kıvılcım alev alev yanan düşüncelerimin tohumuydu, aklı başında tek bir fikir dahi kalmamıştı bu yangından.
Eğer kanın dökülüyorsa kimse sana elini uzatamaz, güçsüz olduğun için suçlanırsın.. Bu inanışın nasıl bir felakete gebe olduğunu düşünebiliyor musun ?
Zayıflığı yüzünden bir insanı suçlayabilecek hatta onu öldürebilecek bir ırk, bir başka ırkı barbarlıkla suçlayabiliyor ve bunu halkının aklına yerleştiriyor.